pandemi sürecinde aile içi şiddetin artması

covid-19 sürecinde birçok ülke; fiziksel, cinsel ve psikolojik olarak aile içi şiddetin arttığını bildirmiştir.

özellikle kadına yönelik şiddet ciddi oranda artmıştır, öyle ki, insanların kendini güvende hissettiği evleri, şiddet gören kadınlar için kaçıp kurtulmak istedikleri bir yere dönüşmüştür.

bu olayın nedenleri olarak insanların psikolojikmen zor dönemden geçmesi ve zaten olan şiddetin, birlikte daha fazla vakit geçirildiğinde daha da artması olarak gösterilebilir.

birbirine tahammül edemeyen insanların evlenmesi veya çocuklara tahammül edemeyen insanların çocuk yapması sonucu olan şeydir.

aktif bir sosyal hayatin birden bire bitmesi, ekonomik olarak daha da zorlanmaya baslanmasi ile baska insanlara tahammul etme orani oldukca azaliyor. cocuklar icin de ayni durum ve cocuk ve hele de ergen yastaki cocuklar kendi caplarinda bu duruma adapte olmaya calisirken, cok zorlanabilir. o yuzden anne babanin oncelikli olarak kendi psikolojisini duzgun tutmaya calismasi, daha sonra da cocuklari icin cabalamasi gerekiyor. anne baba bu durumlarda gorev paylasimini guzel ayarlamasi lazim, hem kendilerine, hem birbirine hem de cocuklarina ayiracaklari vakitleri ayarlamalari lazim.

bunun icin oneri olarak, oncelikle is ve uyku vakitlerini ayarlayabilirler. evdekiler yalniz kalmak istedikleri bir vakitte bir “gorunmezlik kazagi” giyebilir. aile bireyleri o sirada, ona hic dokunmazlar ve onunla hic konusmazlar, rahatsiz etmezler. tv surekli acik kalmayacak. tum aile olarak ortak sevilen bir aktivite bulup, onu en azindan haftada bir uygulamaya calisacak. ev ortaminda uygulanabilecek hobiler edinmeye calisabilirler.

gerçekten çok acı, küçücük evlerde, küçücük odalar yaşanan şeyleri bilmiyoruz, kendi evinde dahi ayak parmakları üzerinde yürümek zorunda kalan insanları, gün bitsin diye dua edenleri, nefreti, öfkeyi, dayağı, tacizi, tecavüzü bilmiyoruz, o kapalı kapılar ardında ne işkenceler yaşıyor insanlar bilmiyoruz, kimler yaralı, kimler esir alınmış, kimler susmak zorunda kalmış, karşı koyamamış, ne kadar önemli toplumsal bir yapı oysaki aile, anne baba dimi sonuçta onlar, ne olursa olsun çocuklar onlarla kalmalı dimi... ne yazık ülkem kör bu acılara, herkes perdesini kapatıyor, birbirinin acısını fark etmek dahi istemiyor. girmiyorlar karı koca arasına, kocası ne dese haklı sonuçta,dimi. çok azı az fiziksel hasarla, çok büyük psikolojik sorunlarla kurtulabiliyor. hayat eve sığmıyor, o evde işkenceye uğruyor, hapis hayatı yaşıyor, istismara uğruyorsanız.

ilk başlarda "ooo birbibirimizi unutmuşuz. iyi geldi bu durum" kısmından her yapılanın her söylenenin batmaya başlaması ile "lanet olsun evde kaldığım günlere." kısmına geçişle başlayan olaylardır.

pandemi döneminde sadece aynı evde daha uzun süre zaman geçirme durumu ortaya çıkmadı. aynı zamanda yakınlarını kaybeden insanların psikolojisi bozuldu. belki kendi hasta oldu işe gidemedi veya işten atıldı. işveren ise üretim yapamadı veya esnaf ise borca battı. yani tek bir neden yok.