1.
(bkz: sedat peker)'in çocukken okuduğu kitap .ana karakter usta silahşör ve şövalye olan(bkz: pardaillan)'dır .
kitabın orijinal adı (bkz: les pardaillan)'dır.
kitabın orijinal adı (bkz: les pardaillan)'dır.
devamını gör...
2.
mehmet altan insanları "pardayanları okuyanlar ve okumayanlar" olarak ikiye ayırıyordu bir yazısında.
bir kere okunduktan sonra on koca roman, insan nereye gitse artık ruhundaki şövalyenin takibi altındadır.
yıllar geçtikçe pardayanlar eskimez, yenileşir adeta. raflardan iner ve tekrar okunur bazen. bazense sadece akılda kalanlar yeter.
ah sevgili dostum mösyö de pardayyan, aziz şövalye. nerdesin.
bir kere okunduktan sonra on koca roman, insan nereye gitse artık ruhundaki şövalyenin takibi altındadır.
yıllar geçtikçe pardayanlar eskimez, yenileşir adeta. raflardan iner ve tekrar okunur bazen. bazense sadece akılda kalanlar yeter.
ah sevgili dostum mösyö de pardayyan, aziz şövalye. nerdesin.
devamını gör...
4.
michel zevaco tarafından -ki kendisi anarşisttir- tefrika haline yazılmış bir şövalye romanıdır. yıllar sonra unutulmaya yüz tutmuşken sartre tarafından bulunmuştur. hani şu de gaulle’ün sartre fransa’dır, fransa sartre’dır dediği küçük çirkin varoluşçu adam. yeni değerler yaratmak isteyen bir anarşistin ve ve öz yoktur her şey inşadır, insan kendini var eder diyen bir varoluşçunun; eskinin değerlerini temsil eden bir şövalye romanında buluşması tarihin ve edebiyatın bir cilvesidir. bu insanları etkileyen mösyo pardayan’ın hikayesinin bizi de etkilememesi mümkün olabilir mi?
kitap melodramatik bir yapıdadır. yani biz kimin iyi kimin kötü olduğunu, kitabın kapağına bile bakarak anlarız. iyiler iyidir, kötüler kötüdür. bugün genel anlamda yüzeysel bulunan bir kurgu şekli gibi görünebilir ama gücü tam da burada yatmaktadır. hepimizi etkileyebilecek bir meledram kurgusu olduğu unutulmamalıdır. arkası yarın tekniğiyle yazıldığı için su gibi okunmaktadır. on cilt olmasına rağmen kitap okumaya başlamak isteyenler için mükemmel bir seçimdir. bu özelliği sebebiyle yazar kendini asla fransa’nın ünlü yazarları listesinde bulamamıştır. hâlâ eleştirmenler tarafından dikkate alınmaz.
anlattığı tarihsel dönemi, protestanların katolikler tarafından katledilmesini, ortaçağ fransa’sını herhangi bir tarih kitabından daha iyi anlatır. diğer bir özelliği ise kitapta başta şövalye pardayan olmak üzere çoğu karakter güçlüdür. hayatlarını idame ettirebilecek ve sorunlarını çözebilecek kabiliyetlere sahiptirler. kendimizi bir süre sonra bu karakterleri desteklerken ve kazanmalarını isterken buluruz. bu karakterlerin yaşadığı zevaco’nun dünyası itibardan, onurdan ve “tavırdan” ibarettir. ilk kitapta bu tavrı ve bu dünyayı tanımlayan çok güzel bir alıntı var.
ne darağaçlarına çevrilecek bir ormanım, ne fena niyetlerimi dindirecek bir köyüm, ne zindanlı bir şatom, ne de bana yaltaklanacak, dalkavukluk yapacak adamlarım, muhafızlarım var. bu bakıma ve bu ölçüye göre ben büyük bir senyör sayılmam. fakat insanlık ve şeref bakımından aramızda hiçbir fark olmadığına inanıyorum. tıpkı kılıçlarımız arasında fark olmadığı gibi.
don kişot’un tahtadan atlarına, yel değirmeninden devlerine karşılık pardayanlar’da gerçek bir şeyler vardır. pelerinler, kılıçlar ve eğer ganimet bulunduysa bazen tüylü şapkalar*. hakikatın önemsizleştiği, insanların korkaklaştığı bugünün dünyasının adeta panzehiri gibidir. insana yaşamın onurdan ibaret olduğunu, korkak olamayacak kadar kısa ömürlerimiz olduğunu hatırlatır. o yüzden ara ara pardayan’a dönmek gerekir. ikinci bahar dizisinde türkan şoray’ın oynadığı karakter olan hanım şunu söylerken haklıydı yani:
benim iki kahramanım vardı; biri pardayan, biri ali haydar. ali haydar öldü, pardayan’a geri dönüyorum.
şimdilerde dedalus yayınevi tarafından yeniden basımları bulunabilir. çok güzel basmışlar ben çeviriden sadece ilk iki cilti bitirebildim ama devamı da en kısa sürede gelecek gibi. dönüp güç almak istiyorsanız, ortaçağ avrupası nedir görmek istiyorsanız ya da kitap okumaya geri dönmek/başlamak istiyorsanız “şiddetle” tavsiye ederim.
kitap melodramatik bir yapıdadır. yani biz kimin iyi kimin kötü olduğunu, kitabın kapağına bile bakarak anlarız. iyiler iyidir, kötüler kötüdür. bugün genel anlamda yüzeysel bulunan bir kurgu şekli gibi görünebilir ama gücü tam da burada yatmaktadır. hepimizi etkileyebilecek bir meledram kurgusu olduğu unutulmamalıdır. arkası yarın tekniğiyle yazıldığı için su gibi okunmaktadır. on cilt olmasına rağmen kitap okumaya başlamak isteyenler için mükemmel bir seçimdir. bu özelliği sebebiyle yazar kendini asla fransa’nın ünlü yazarları listesinde bulamamıştır. hâlâ eleştirmenler tarafından dikkate alınmaz.
anlattığı tarihsel dönemi, protestanların katolikler tarafından katledilmesini, ortaçağ fransa’sını herhangi bir tarih kitabından daha iyi anlatır. diğer bir özelliği ise kitapta başta şövalye pardayan olmak üzere çoğu karakter güçlüdür. hayatlarını idame ettirebilecek ve sorunlarını çözebilecek kabiliyetlere sahiptirler. kendimizi bir süre sonra bu karakterleri desteklerken ve kazanmalarını isterken buluruz. bu karakterlerin yaşadığı zevaco’nun dünyası itibardan, onurdan ve “tavırdan” ibarettir. ilk kitapta bu tavrı ve bu dünyayı tanımlayan çok güzel bir alıntı var.
ne darağaçlarına çevrilecek bir ormanım, ne fena niyetlerimi dindirecek bir köyüm, ne zindanlı bir şatom, ne de bana yaltaklanacak, dalkavukluk yapacak adamlarım, muhafızlarım var. bu bakıma ve bu ölçüye göre ben büyük bir senyör sayılmam. fakat insanlık ve şeref bakımından aramızda hiçbir fark olmadığına inanıyorum. tıpkı kılıçlarımız arasında fark olmadığı gibi.
don kişot’un tahtadan atlarına, yel değirmeninden devlerine karşılık pardayanlar’da gerçek bir şeyler vardır. pelerinler, kılıçlar ve eğer ganimet bulunduysa bazen tüylü şapkalar*. hakikatın önemsizleştiği, insanların korkaklaştığı bugünün dünyasının adeta panzehiri gibidir. insana yaşamın onurdan ibaret olduğunu, korkak olamayacak kadar kısa ömürlerimiz olduğunu hatırlatır. o yüzden ara ara pardayan’a dönmek gerekir. ikinci bahar dizisinde türkan şoray’ın oynadığı karakter olan hanım şunu söylerken haklıydı yani:
benim iki kahramanım vardı; biri pardayan, biri ali haydar. ali haydar öldü, pardayan’a geri dönüyorum.
şimdilerde dedalus yayınevi tarafından yeniden basımları bulunabilir. çok güzel basmışlar ben çeviriden sadece ilk iki cilti bitirebildim ama devamı da en kısa sürede gelecek gibi. dönüp güç almak istiyorsanız, ortaçağ avrupası nedir görmek istiyorsanız ya da kitap okumaya geri dönmek/başlamak istiyorsanız “şiddetle” tavsiye ederim.
devamını gör...