parrhesia

diogenes‘e insanlar için en güzel şeyin ne olduğu sorulduğunda, “konuşma özgürlüğü” şeklinde cevapladığı, antik yunan ve roma metinlerinde kullanılan, michel foucault’un “doğruyu söylemek” kitabında üstüne kafa yorduğu kelimedir.

parrhesia üzerinde kafa yorulması gereken bir kavramdır. herkes bir parrhesiastes olabilir mi? ya da olması gerekir mi? herkes baş kaldırabilir mi? yeterli şartlar oluştuğunda bir anlıkta olsa herkesin içinde bir parrhesiastes yatmadığı düşünülebilir mi? bunu dillendiremesede kendi kendine fısıldatır hakikati vicdan denilen benlik muhasebesi.

yeri geldiğinde gölge etme başka ihsan istemem diyebilmeyi gerektiren, hakikat ölüm bile getirse söyle anlayışıdır. (bkz: diyojen) (bkz: kynikler okulu)