pazar günlerinin sıkıcı geçmesi

pazar günlerini hiç sevmiyorum. benim gibi pazar günlerini sevmeyen birkaç kişi daha olduğunu düşünüyorum :) yoksa tek miyim :/

sıkılanlar için temizlik var beklerim.

amerikalıların "tatil hüznü" dedikleri şey. bazı insanlar, iş odaklı yaşıyor ve hafta içi işe güce konsantre olmuş halde kendilerini mutlu hissederlerken, hafta sonu geldiğinde ya da tatile çıktıklarında konsantre olacakları bir iş olmayınca kendilerini mutsuz hissediyorlar. dr. david burns, iyi hissetmek kitabında bu durumun çaresinin günü planlamak olduğunu yazıyordu. artık planınıza ne yazarsınız bilemem; temizlik, tamir işleri, bir arkadaşınızla kahve içmek, dışarı çıkıp yürüyüş yapmak vs. orası size kalmış...

benim için gayet keyifli geçse de bir gün sonra harıl harıl işlere devam edecek olma düşüncesi biraz sinir bozucu olabiliyor. ama o da kolaylıkla savabileceğiniz bir düşünce. insanın okuyacak bir kitap, dinleyecek bir müziği, izleyecek bir programı, yakabileceği bir mumu olduğu gibi gibi seçenekler yaratırsanız sıkıcı geçmesi için bir sebep yok.0

ı'ların üstüne nokta koyarsan sıkıcı geçmez.

pazar günü evini odanı toparlama, temizliği bitirme günü. haftaya ne lazımsa hazırlama günü.

bizde bütün bu işler evin kölesi olan anaya yıkılır. kadın akşama kadar süpürür, siler, yıkar, ütüler. erkekler de maç izleyip, "sıkıcı ya" diye günü geçirir.

ne zamandır tek yaşıyorum, temizlik bitse boyadır, raftır, elektronik tamiridir bir işe başlarım pazarın hakkını veririm. zaten cumartesi takıldıysan enerjin de az oluyor, gün anca yetiyor o hızda.