pazar tatilinde sabahın altısında iş düşünmek

tam bir amele işi, beyaz yakalı artizliği, kendine zarar eylemi.
sanki babanın yeri. yap geç, bas geç işte değil mi?

daha kotusu pazar sabahi saat 6 da calisiyor olmak.

pazar akşamı yedide iş başı yapacak olan kişilerin yaptığıdır. ben böyle hayatın içine sıçayımdır.

bir hafta öneye kadar cumartesi ve pazar sadece düşünmez sabah 6 da kalkar online çalışırdım. ancak iş yerinde kotalar düştü. bunu da biz sendika ile birlikte arkadaşlarla uzun direniş ve toplantılar sonucu kazandık. ancak müdürümüz kota düşünce daha esnek olan çaışma koşullarımızı normal memur koşullarına çekti. insanlar sevkli oldukları halde geri dünüyor. hasta hasta çalışıyor. beş dakikalık gecikmeler bile hoş karşılanmıyor.

biz bu kuruma bu kadar emek vermişken bazen her anımız iş olmuşken bunun ödülü kotaı düşürdüm bedelini öedeyin olmamalı. ayrıca 12 gün izin dışında izin kullanınca günlük 1500 tl kesiliyor. buna rağmen izin alamıyoruz.

kurum iyice saçmaladı. bakalım beklemdeyim.

beterin beteri var. nasıl işlemişse omuriliğime...
mühendisliği bırakalı bir kara yıl olmasına rağmen ben hâlâ gece iş yetiştirmeye çalışıyorum. bir kalem malzeme için sıcak yataktan kalkıp ankara ulus konya sokak'a gittiğimi bilirim.

pazar tatilinde sabahın 8'inde hastanede akşamdan haşlanmış yumurta ile kahvaltı ettim halinize şükredin.