pesa

şarap gibi sesi olan (bkz: elena ledda)'nın huzur veren bir şarkısı, daha doğrusu sanat eseri. saat geç, ortam loş ve playlistinizde doğru şarkıyı arıyorsanız artık bulduğunuz şarkıdır. türkçesini bir başka yazarın paylaşacağını umarak sözlerin orjinali şöyledir:

deo una este pro a tie
pone sa pedde tua supra sa mia

cantu bin'de cheret piantu
lagrimas de oro non ti faghent re
mere de onzi piaghere
est sa meighina chi sanat a tie

beni in cust amore pro una notte ebbia
mira in custos ojos su destinu tou

semus sa zente chi andat
e chena si pasare mai
craos de bentu craitau
supra su passu tou

beni in cust amore pro una notte ebbia
mira in custos ojos su destinu tou

fizos 'e ıspagna sas intragnas chi suent aria 'e su magreb
pedulianas pius galanas de janas in sa jaga tua

pesa una oghe pro a mie
move su passu tou supra su meu

cantan, sos fiancos pintan
sonos e colores
ın manos e in pees
tuddas chi non codiant nudda
currene a s'infrenu sos sentidos mios

pesa e non ti firmes coro meu, intè'!
sono ca custu tempus chi non colet pius…

şu huzura en çok ihtiyacimin olduğu anlarda bana büyük bir huzur bahşeden şarkı. üstteki tanımda yazarımız şarkı sözlerini paylaşmış. dinlemeniz için buraya bırakıyorum dostlar. dinleyin, dinletin bu değerli sarkiyi :).

sığınılacak ve yola çıkmadan önce dinlenecek en güzel şarkılardan biri

alexandria'ya gitmeden önceki son durak.
tuttu mu bırakmıyor ama başka yolun yolcularını, tek kusuru o.
yoksa biz de çok severiz mağrib çocuklarını.

bu türkçe bir şarkıya mı benziyor yoksa işitsel halis etkisinde miyim bilmiyorum ama inanılmaz derecede tanıdık gelen 1 şarkı. belki reenkarne olmadan önce dinliyordum, sızıntı olmuş -->olabilir.. her halükarda 10/10 şarkıdır..,

birkaç gün önce takıcıya girdim. bu şarkıyı duydum. bir ara deliler gibi dinlediğim şarkıydı. uzun zamandır dinlemediğim için unutmuştum. hafızamı yoklamaya çalıştım. yok bulamadım. beyefendi o sırada başka müşteriyle ilgileniyordu, soramadım. gün boyunca hatırlamaya çalıştım, hatırlayamadım. ama şimdi ansızın aklıma geldi. bir hediye, bir ilaç gibi...

lorca'dan az ileri gidince karşıma çıkan mabet.

söyle elena, hangi şehrin mağluplarıydık biz?

dinlerken insan dalıp gitmek istiyor sanki.. şöyle bir akşam vakti elinde kadehi böyle gözünün alabildiğine deniz..

keşke daha huzurlu hissettiğim bir zaman dinleseydim.. o zaman bahsettiği aşkı hissedebilirdim belki.. şimdi ise sadece bir kırgınlık geçip geçmeyeceği belli olmayan bir kırgınlık hissi..

of ulan..

vaayyy beee!
dinlemeyeli asir olmus sanki..

bir zamanlar benim icin ne kiymetli sarkiydi, anlatamam. yolculuk yaparken araliksiz dinleyip sadece hayal kurmustum. rezalet bi' gundu. sanki kafam kocaman olmus ve beynim var gucuyle daha cok daha cok dusunmeye calisiyor gibiydi.

su an yine ayni sarkiyi dinleyerek yaziyorum bu cumleleri ve bakiyorum da o donemler kafama taktigim seyler oyle basitmis ki... ne gerek varmis? degmezmis. kiyamam kendime.

buyumusum ben ya.