planlı gezi vs spontane gezi

şu yaşıma kadar planlı ve programlı yaşamanın çok matah birşey olduğunu düşünürdüm. ama hayat bana şu konuda bir aydınlanma yaşattı, en güzel deneyimler, en tatlı süprizler ya da en ilginç anılar, spontane yaşamın ürünü.

biz ne kadar plan yaparsak yapalım bir şekilde bu planları bozan bir güç var. bu gücü alt etmenin formülü, planlarımızı gizlemek.

hele ki söz konusu gezmek ve eğlenmekse, bırakın o an içinizden ne geçiyorsa onu yapın. siz birşey yapmak istedikten sonra birçok yol bulunur. anlık yaşamak büyük nimet dostlar. alışmamız lazım hayattan zevk almak için.

ikisinden de biraz ortaya karışık gezi en güzelidir.* her şeyin planlı programlı olduğu gezilerde en ufak bir aksilik durumunda insanlar, aşırı geriliyorlar. "hani şöyle olacaktı, orası güzel çıkmadı." vs. bir sürü tripten dolayı gittiğinize gideceğinize pişman oluyorsunuz ama hafif esnek, biraz planlı ama spontane gelişecek durumlara karşı da rahat olmak, geziden keyif almayı sağlıyor. en azından bizde olaylar öyle gelişiyor. gezmeye gitmeden önce eşimle esnek bir plan yapıyoruz ama yolda başımıza gelenlere göre de spontane takılıyoruz. mükemmelliyetçi kişiler için bu durum çok rahatsız edici olabilir ama kendini belli bir plana sıkı sıkıya da angaje etmemenin, yani biraz da spontane takılmanın verdiği huzur paha biçilmez bence...