problemlerden çalışarak kaçmak

bir hepdeğişiyor ukdesi.

beynin sorunlara odaklanan kısmını bastırmak için, araya farklı frekanslarda devam eden kaçak yayın koyma çabası.

var olan ya da var olabilecek sorunlara karşı çözüm yolu üretemeyen kişinin kendini işine vererek durumu örtbas etmeye çalışması, ancak bunu yapmaya çalıştıkça esas sorunlarına odaklanmadığını bildiği için daha fazla strese yol açması döngüsünde kendini daha da yıpratmasıyla sonuçlanan kaçış öyküsü.

uyuyunca geçmiyor, çok çalışınca geçmiyor, düşününce geçmiyor, hobi bul denince geçmiyor, kendini yıpratma deyince geçmiyor. problemler geçmez sadece şekil değiştirir, bunu kabullenince de geçmiyor ama daha az nefes darlıyor, daha az iştah kesiyor, daha çok uyutuyor.

düzeleceğiz inşaallah şu olaylar bir bitsin.

problemlerden ya da acilarindan calisarak kacamayiz. uyuyarak kacamayiz, içip sizarak kacamayiz, hicbir sekilde kacamayiz. kactigimizi zannetsek de yaniliriz...

problemlerden onu yuzlesildiginde, varsa yok etme imkani bunun icin eyleme gecildiginde kacabilirsin. esasen buna kacis da denmez; meseleyi "kabullenis" denir. sorunu idrak edip kabullendigin noktada kacmaya gerek kalmaz. tipki saklambac oyununda yakalanildiktan sonra saklanmaya gerek kalinmamasi gibi... cunku sorunun bilincindesin artik, seni eskisi kadar rahatsiz etmez...

kendi ic muhasebesinde problemle yuzlesilip, kabullenise gecildikten sonra, zihnin sorunda takili kalmamasi adina calismaya, okumaya ya da bir ugrasa ekstra yönelebilir kisi. bu kacis degil bu odagi farkli bir alana kaydirma durumudur. bu elzemdir, bu gereklidir. cunku insan zihnini bozuk plak gibi bir yerde (sorunda) takili kalmasina mani olur.

zihnimiz biraz gariptir. ıhtiyaci olan mesguliyeti ya da bilgiyi vermedigin noktada "tamamiyla can sikintisindan" bir seylere odaklanmaya calisir. bu da genel itibariyla "gecmisidir". cunku gerekli olan mesguliyet (esasen ihtiyaci olan besini) verilmemistir, o da halihazirda elinde var olani kullanmaktadir.

ıste bilhassa sancili zaman dilimlerinde beyni bir seylere yonlendirmek kacistan cok onu olumsuz dusuncelerden ve keşkeli gecmisinden kurtaracaktir. olumsuz dusuncelerden kurtuldugu noktada da belki de saglikli bir bilincle meseleyi cozume ulastiracaktir. ıyi hissettirecektir, farkli bakis acisiyla konuyu ele alacaktir. cozum adina hicbir sey yapamasa dahi, meseleyi artik sirtina yuk olarak gezdirmeyecek, etkisinden cikacaktir. yani daha ne olsundur?

calismak guzeldir efendim, calisiniz. hicbir getirisi olmasa da bir disiplin getirir, uretkenlik getirir...