1.
dinlemeye başlamak istediğim müzük janrı. ilgililerinden ve bilgililerinden şarkı/grup önerilerini bekliyorum. bir portakal kadar uzağım.
devamını gör...
2.
dashboard confessional, blink 182, paramore (solisti hayley williams), greenday, my chemical romance, panic! at the disco kesinlikle dinlenmesi gereken gruplardan bazılarıdır.
devamını gör...
3.
başlığın ilk tanımından da anlaşılacağı üzere punk rock hakkında bilgim kıt. ancak şunu kesinlikle söyleyebilirim, dinlediğim en samimi müzik türü.
devamını gör...
4.
trap'e geçiriyoruz ediyoruz lakin asıl sıkıntı yanı başımızda duruyor, türk punk camiasının trap tayfasından en ufak bir farkı yok.
bir dönem fena halde takıp dinlediğim, elimden geldiği kadar konserlerine gittiğim bu tuhaf topluluktan biraz bahsederek içimi dökeceğim, kimisi kızıp ''kanalizasyona çevirmişsin...'' diyecek bana pekala, desinler.
türk punk camiası ne yazık ki liselilerin bulunduğu bir havuzda debelenen ufak çaplı bir arkadaş grubundan fazlası değil. yıllardır üzerine koyamadıkları hemen hemen birbirinin aynısı melodiler, 20 yılı aşkın süredir yeni türeyen tüm müzik gruplarının ''torba var mı beyler,'' tarzında şarkılar ve sözler yazarak özgün hiçbir şey üretmeye çalışmadığı, başlarda harika sistem eleştirileri bulunduran ama liseli hayran gruplarının üzerlerine yapışması sonucu ticari bir kazanım elde etmek adına ''anne-baba beni anlamıyorsunuz!'' kafasına erişen, zamanında aktivizmin sesi olan ama şimdilerde eylemsizlikte kemal kılıçdaroğlu'na pabuç geçirecek bir hale bürünen insanlar grubu...
lise kantinlerinde ergen depresyonu ve sahte melankoli üzerine prim yapan bu camianın en büyük eğlencesi yine aynı kantinlerde ''x daha punk olm! y'ye baksana dağıldı gitti zaten!'' tarzındaki tartışmalarla övünmek herhalde.
konserler zaten çocuk parkı... aynı zamanda kim daha salaş ve dağınık gözükebilir programı gibi bir şey...
türk punk camiası ne yazık ki punk kültürünün ve punk müziğin yüz karasıdır.
bir dönem fena halde takıp dinlediğim, elimden geldiği kadar konserlerine gittiğim bu tuhaf topluluktan biraz bahsederek içimi dökeceğim, kimisi kızıp ''kanalizasyona çevirmişsin...'' diyecek bana pekala, desinler.
türk punk camiası ne yazık ki liselilerin bulunduğu bir havuzda debelenen ufak çaplı bir arkadaş grubundan fazlası değil. yıllardır üzerine koyamadıkları hemen hemen birbirinin aynısı melodiler, 20 yılı aşkın süredir yeni türeyen tüm müzik gruplarının ''torba var mı beyler,'' tarzında şarkılar ve sözler yazarak özgün hiçbir şey üretmeye çalışmadığı, başlarda harika sistem eleştirileri bulunduran ama liseli hayran gruplarının üzerlerine yapışması sonucu ticari bir kazanım elde etmek adına ''anne-baba beni anlamıyorsunuz!'' kafasına erişen, zamanında aktivizmin sesi olan ama şimdilerde eylemsizlikte kemal kılıçdaroğlu'na pabuç geçirecek bir hale bürünen insanlar grubu...
lise kantinlerinde ergen depresyonu ve sahte melankoli üzerine prim yapan bu camianın en büyük eğlencesi yine aynı kantinlerde ''x daha punk olm! y'ye baksana dağıldı gitti zaten!'' tarzındaki tartışmalarla övünmek herhalde.
konserler zaten çocuk parkı... aynı zamanda kim daha salaş ve dağınık gözükebilir programı gibi bir şey...
türk punk camiası ne yazık ki punk kültürünün ve punk müziğin yüz karasıdır.
devamını gör...
5.
ergen mezesi.
devamını gör...
6.
temeli 70'li yıllara dayanan, kurulu düzene başkaldırı ve sivil itaatsizlik gibi konuları işleyen temada sözler ve enerjik kendine has ritimleriyle özgün bir rock dalıdır.
90'lı ve 2000'li yıllarda en popüler ve üretken yıllarını yaşamış punk rock'ın bu dönemde en ikonik grupları green day , blink-182 , rise against gibi gruplar olup çocukluğu bu tarz müzikleri dinleyerek geçiren biz fani insancıklar için büyük bir nimettir.2007 yılının bir pazar günü evdeki tüplü televizyonda açık olan (bkz: mtv)'den izlenen (bkz: yellowcard) kliplerinin yaşattığı çocukluk anıları benim gibiler için oldukça kıymetliydi.
söylendiği gibi ölmemiştir, benim gibi mesai çıkışında hala son ses dinleyenler oldukça (bkz: punk is not dead).
90'lı ve 2000'li yıllarda en popüler ve üretken yıllarını yaşamış punk rock'ın bu dönemde en ikonik grupları green day , blink-182 , rise against gibi gruplar olup çocukluğu bu tarz müzikleri dinleyerek geçiren biz fani insancıklar için büyük bir nimettir.2007 yılının bir pazar günü evdeki tüplü televizyonda açık olan (bkz: mtv)'den izlenen (bkz: yellowcard) kliplerinin yaşattığı çocukluk anıları benim gibiler için oldukça kıymetliydi.
söylendiği gibi ölmemiştir, benim gibi mesai çıkışında hala son ses dinleyenler oldukça (bkz: punk is not dead).
devamını gör...
7.
bir dönem mohikan saç yapıp uçlarını mora diplerini sarıya boyadığım dönem geldi aklıma. ucuz kemeraltı postalları, üzerine yamuk biçimde yamalar diktiğimiz deri ceketler, zincirler, yırtık tişörtler ve kotlar. punk 2000'lerin başında yaşıyordu. ortalarında emolar gelene kadar iyiydik aslında. punk sadece müzik değildi, yaşam biçimiydi. punk anarşiydi, aykırı ruhların toplanma merkeziydi. bu müzik türünün amerika ve ingiltere'den çıkması da oradaki baskılara bir başkaldırıydı. o günleri hayvan gibi özlüyorum.
devamını gör...