rakı yerine viski tercih edilmeye başlanması

toplumun zevkinin arttigini gosterir.

toplumun: dizi, film ve sosyal medya aracılığıyla yönetildiğini gösteren onlarca kanıttan biri.

doğru tercihtir. çok daha maliyetli olan bir şeye aynı para veriliyor. hem tek başına da içiliyo öyle peyniridir ekmeğidir mezesidir cartı curtu yok.. ister sek iç ister buz koy ister az çerez koy fark etmez.

bir rakı dostu olarak, böyle bir tercih gözlemlemedim. farklı tür ve lezzette içkiler.
rakı rakıdır..

bir rakı dostu olarak, böyle bir tercih gözlemlemedim. farklı tür ve lezzette içkiler.
rakı rakıdır..

bir rakı dostu olarak, böyle bir tercih gözlemlemedim. farklı tür ve lezzette içkiler.
rakı rakıdır..

bir rakı dostu olarak, böyle bir tercih gözlemlemedim. farklı tür ve lezzette içkiler.
rakı rakıdır..

ülkede kaliteli rakı alabilirken kaliteli bir viski alınamadığını bilmeyen kitlenin tercihi.
içilebilir bir viski yaklaşık 5-10 bin tl civarından başlayıp*, tercihin temel sebebinin para ya da kalite olmadığını göstermektedir.
temel sebep için şudur demek doğru olmadığı gibi rakı toplumda avam görünmekte iken viski asil bir havada görülmektedir. temel sebebinin sosyal medya ve film-dizi endüstrisi olduğuna inanıyorum. türk fimlerinde çocuğuna kıyafet alamayan erkek karakterler fakirlikten meyhaneye gidip rakı içip dertlenirken, amerika temelli film ve dizilerde dertlenen kişi kimseyi rahatsız etmeden karizmatik bir şekilde viski içmektedir. hepiniz bir, ben tek pozu vermektedir.
bu arada viskiyi sek içiyorum* diyen arkadaşların mide başta olmak üzere tüm sindirim sistemine saygılarını sunması yerinde olur. o seviye bir alkolü mezesiz sek kaldıran bünye radyasyona maruz kalsa mutasyon geçirerek duruma hızla uyum sağlar gibi geliyor. *
günümüz toplumu gittikçe yalnızlaştığı için rakı arkadaş grubuyla içilen bir alkol türüyken viski "tek başınalığın yolcusu tek olur." grubunun içeceğidir.
bana göre bizim toplumda viski arabesk insan alkolüyken rakı "sabahlar olmasın" grubunun alkolüdür.

nasıl bir tespit lan bu. kişinin zevki o anda ne içmek istiyorsa onu içiyordur. misal cuma günü viskimi içtim cumartesi de rakımı içtim. yarın da tekila içerim. ne kadar da çok seviyorsunuz insanları kalıplara sokmayı

çok eskiden sözüne hürmet ettiğim biri bana "viski yalnız insanların içkisidir" demişti, doğru yanlış ölçecek halim yok ama inceden bir doğruluk payı var gibi.

rakı da yalnız içilir tabii ki ama dilimizde bile "rakı masası" diye bir tabir var, mezeler, dostlar, müzikler geliyor insanın aklına.
oysa yalnız adam doldurur kadehini, buz, çikolata, artık kafasına göre içer, bulaşık yok insan kalabalığı yok.

ve tabii ki bu da dahil bütün genellemeler yanlıştır.

kendimi bildim bileli viskiye pek ısınamadım. arada içerim yine ama pek aramam.

bir ara izlediğim yabancı dizilerden birinde vatandaşların elinden viski düşmüyordu. her sahnede viski; odaya biri giriyor viski, uçakta viski ofiste viski sevişiyorlar viski, viski de viski; ulan dedim, heves ettim.

çıkardım bir şişe viskiyi sürekli görüp ulaşabileceğim bir yere koydum; kristal şişe ile kesme bardaklarını da ihmal etmedim tabi.

neyse işten çıkıp eve giriyorum, çat hemen yarım parmak atıyorum viskiden; yüzüm ekşiyor. yemek yiyorum, bi yarım parmak daha. sigara yakıcam, yanına hemen viski.

beşinci günün sonunda da içtiğim viski de yüzümü ekşitince dedim ulan bu bana keyif vermiyor ki, resmen viski içicem diye kendimi strese sokuyorum, ızdıraba dönüyor.

velhasıl, seri viski içme deneyimim başarısız oldu. o üç beş günde red label, jameson, jb falan denedim ama jack daniels en kabullenebildiğim oldu aralarından.

yine de ayda bir denk getirir de aklıma falan gelirse bir iki duble viski koyup çikolatayla beraber içiyorum.

ha, bir de heves ya da uktemdir, macallan diye bir viski de varmış, fiyüüüüü number one diyorlar, karşıma çıkarsa onu da bi halledicem, bakalım.