raskolnikov'u gerçekten üzen şey

raskolnikov, bir foyodor dostoyevksi kitabı ola suç ve ceza'nın kahramanıdır ve işlediği cinayet sonrası acı çekiyordur. evet, sadece tefeci kadını değil, onun masum kız kardeşini de öldürmüştü raskolnikov bu cinayetlerden sonra tabii ki vicdan azabı çekti ama onu asıl acı kaynağı zannettiği biri gibi olmadığını fark etmesiydi. ınsanlara dair bir felsefeye sahipti. bu hayatta bazı özel insanlar vardı ve bu insanlar ahlak kurallarını eğip bükme, kendi değer yargılarını dikte ettirmek kudretine sahiptirler. yeri gelince cinayet işleyen katliamlar yapan ama sonunda gücü elde edenlerdi ilk başta toplumdan dışlanan yanlış anlaşılan ama daha sonra topluma yön veren olağanüstü insanlardı. raskolnikov, kendisine olağanüstü biri olduğunu ispat etmek istiyordu. her ne kadar tefeci kadını öldürüp onun parasını çalmanın dünya için faydalı olacağına dair bahaneler üretse de derinlerde ya amacı bu cinayetle beraber üstün biri olduğunu ilan etmekti. ama işler beklediği gibi gitmedi. raskolnikov dumura uğramıştı bu cinayet sonrası. parayı bile doğru dürüst çalamadı ve cinayet sonrası hayatı tepe taklak oldu. onu asıl üzen şey vicdan azabı kendisi değil, vicdan azabı çektiğini fark etmesi idi çünkü olağanüstü bir insan böyle bir cinayet sonrası bu kadar mahvolmazdı. raskolnikov böylece kendi teorisiyle çelişmiş oldu..
raskolnikov özel birisi değildi.

raskolnikov ji kesekî ji pirtûka sûc û ceza ye. pirtûkeke fyodor dostoyevskî ye. raskolnikov piştî kuştina ku kir, êş kişand. belê, wî ne tenê jina selefxur, xûşka wê ya bêguneh jî kuşt. helbet raskolnîkov piştî van kuştinan poşman bû, lê çavkaniya rastî ya êşa wî ew bû ku têgihîşt ku ew ne wek kesekî ku difikire. di derbarê mirovan de felsefeya wî hebû. di vê jiyanê de hin mirovên taybetî hebûn, û van kesan xwedî hêza ku qaîdeyên exlaqî bişkînin û dadbariyên xwe yên nirxê dîktator bikin bûn. yên ku di dema pêwîst de cînayet û komkujî pêk anîn, lê di dawiyê de bûn desthilatdar, mirovên awarte bûn ku di destpêkê de ji civakê hatin dûrxistin, şaş hatin famkirin, lê piştre civak rêve kirin. raskolnikov dixwest ku ji xwe re îspat bike ku ew kesek awarte ye. her çendî bahane kir ku kuştina jina selefxur û dizîna pereyên wê ji bo cîhanê sûdmend be jî, di kûrahiya xwe de mebesta wî ew bû ku bi vê kuştinê rabigihîne ku ew kesek serdest e. lê tişt wekî ku wî hêvî dikir neçû. raskolnikov piştî vê kuştinê wêran bû. nekarî bi rêk û pêk pereyan jî bidize û piştî kuştinê jiyana wî serûbin bû. ya ku bi rastî ew xemgîn kir, ne poşmaniya wî bû, lê têgihîştina ku ew poşman bû, ji ber ku kesek ecêb piştî kuştinek wusa wê ew qas wêran nebe. bi vî awayî raskolnikov teoriya xwe berovajî kir.
raskolnikov ne mirovekî taybet bû.