ruh eşini bulamama nedenleri

hayatımız çok dar. çok az insanla derinleşme olanağı tanıyacak kadar temas ediyoruz. sosyal medya personalarımız da yanıltıcı. nitekim arayışta olmayı da art niyetli karşılıyoruz. oralardan biriyle tanışmak karşılık bulmak zor. bir rezerv olarak, takipçi sayısı olarak tutuluyoruz, narsisizmin nesneleriyiz. ortamlara ihtiyacımız var. güvenilir insanlar bulmaya, açık yürekli olmanın hüner sayıldığı cemiyetler kurmaya, inceliklerin değerini bulduğu topluluklar kurmaya ihtiyacımız var. insanlar o kadar yalnız ve sevgisiz ki çoğu çiftin partnerinde bulduğu en önemli/özel şey ilgi ve şefkat. oysa bu temel yeterlilik olmalıdır. ilgi görme tekeli asgari bir geçinmeyle hayat boyu söz vermeye yetiyor. ilişkilerde standartlar çok düşük çünkü duygusal ve ilişkisel olarak da yoksuluz ve tutucu bir ahlakın tahakkümündeyiz.

belki sen çok küçüksün
belki benim ruhum ölü

ruh eşini yeni idrak ettik bir de ikiz alev çıktı.
ikiz alev de çok ilginç bir şey. buldum mu lan acaba?

bulamama değil de kaybetme nedenimi dinlemek isteyene mostar köprüsü'ne bakan sakin bir mekanda dilediği içeceğin eşliğinde uzun uzun anlatırım.

aramıyorum. benim gibi başka bir ruh hastası bulmak da kolay değil zaten*

ruh eşini bulmanın yolu, hazır mısınız, açıklıyoruuum. aramak.

benimki yurtdışında büyük ihtimal. o yüzden bulamıyorum :)