1.
pierce brown’ın kızıl serisinin 3.kitabı. serinin daha önceki kitaplarıyla ilgili görüşümü, kızıl yükseliş ve altın oğul kitaplarında belirtmiştim. altın oğul kitabında da , darrow’un darrow olma serüveni ile ilgili bir tahminde bulunmuştum. bu kitapta da bunu gördüm: küllerinden doğan darrow. artık olgunlaşmış, ani karar vermeyen, her şeye bodoslama dalmauan darrow. çünkü kaybedebileceğini gördü ve kaybedince neleri kaybedebileceğini.
ben seriyi ilk etapta 3 kitap zannederken, demir altın adlı 4.kitabının da olduğunu ve hatta dark age (sanırım hala türkçe’ye çevrilmedi) adlı kitaplarının da olduğunu gördüm. ama ben seriyi bu kitapla ve mutlu sonla bırakıyorum. çünkü seriye kaptırınca kendimi, tüm karakterleri de tanımış oldum*; haliyle kayıpları, ihanetleri de beni psikolojik olarak etkilemeye başladı.
koca cüsseli ama kalbi pırıl pırıl olan zavallı ragnar. tam ülkesine kavuşmuşken, tam halkının başına geçecekken acı bir şekilde ölmesinden sonra uzun uzun duvara baktım boş boş.
serinin bu kitabının konusuna gelirsem;
2.kitabın sonunda darrow ‘un kızıl olduğu anlaşılmış ve etkisiz hale getirilmişti. herkes onu öldü zannederken, zavallı darrow küçücük bir kutuda hapis tutuluyordu. kurtarılmasından sonra bir süre en iyi dostuyla çatıştı: sevro au barca. çünkü darrow’un ve ares’in yokluğunda tüm sorumluluğu üzerine almıştı. o da yaşadığı kayıpların üstüne bu sorumluluk altında eziliyordu.
kitapta artık savaştan ziyade strateji daha ön planda. dövüş /kavga bölümleri daha az. oyunu kurallarına göre oynamayı öğrendiler. her şeyin politika ve stratejiden ibaret olduğunu. ihtiyaçları olan saf güç ise obsidiyenler tarafından sağlandı. renklerin birliği söz konusu artık. altını, pembesi, yeşili, kızılı hepsi tek bir amaç için hareket ediyorlar: demokrasi.
kitabın sonlarına doğru cassius’un olayından dolayı kitabı da bırakamadım. kitabı tam kötü yerindeyken bırakınca da uyuyamadım. böylelikle mutlu sonu okumak adına kitabı sabah ezanını duyana kadar okudum ve evet şimdi uykum var. seriyi okuyacaklar keyifle okuyacaklardır. ama serinin kalanı için benden bu kadar diyorum.
ben seriyi ilk etapta 3 kitap zannederken, demir altın adlı 4.kitabının da olduğunu ve hatta dark age (sanırım hala türkçe’ye çevrilmedi) adlı kitaplarının da olduğunu gördüm. ama ben seriyi bu kitapla ve mutlu sonla bırakıyorum. çünkü seriye kaptırınca kendimi, tüm karakterleri de tanımış oldum*; haliyle kayıpları, ihanetleri de beni psikolojik olarak etkilemeye başladı.
koca cüsseli ama kalbi pırıl pırıl olan zavallı ragnar. tam ülkesine kavuşmuşken, tam halkının başına geçecekken acı bir şekilde ölmesinden sonra uzun uzun duvara baktım boş boş.
serinin bu kitabının konusuna gelirsem;
2.kitabın sonunda darrow ‘un kızıl olduğu anlaşılmış ve etkisiz hale getirilmişti. herkes onu öldü zannederken, zavallı darrow küçücük bir kutuda hapis tutuluyordu. kurtarılmasından sonra bir süre en iyi dostuyla çatıştı: sevro au barca. çünkü darrow’un ve ares’in yokluğunda tüm sorumluluğu üzerine almıştı. o da yaşadığı kayıpların üstüne bu sorumluluk altında eziliyordu.
kitapta artık savaştan ziyade strateji daha ön planda. dövüş /kavga bölümleri daha az. oyunu kurallarına göre oynamayı öğrendiler. her şeyin politika ve stratejiden ibaret olduğunu. ihtiyaçları olan saf güç ise obsidiyenler tarafından sağlandı. renklerin birliği söz konusu artık. altını, pembesi, yeşili, kızılı hepsi tek bir amaç için hareket ediyorlar: demokrasi.
kitabın sonlarına doğru cassius’un olayından dolayı kitabı da bırakamadım. kitabı tam kötü yerindeyken bırakınca da uyuyamadım. böylelikle mutlu sonu okumak adına kitabı sabah ezanını duyana kadar okudum ve evet şimdi uykum var. seriyi okuyacaklar keyifle okuyacaklardır. ama serinin kalanı için benden bu kadar diyorum.
devamını gör...
2.
muhteşem kalem pierce brown'ın yazmış olduğu müthiş bilim kurgu serisinin üçüncü kitabı. bu seri ile ilgili olarak yazdığım önceki iki tanımda yazarı öve öve bitirememiştim biliyorsunuz. bu sefer de gelenek değişmeyecek.
bir luna parka gittiğinizi hayal edin... ama öyle ankara'daki ufak luna park değil. mesela disneyland'da eğlenirken gözünüz roller coaster a takılıyor ve biniyorsunuz. en başından en sonuna kadar heyecan ve korku eksik olmaz eğer buzdan inşa edilmemişseniz :)
işte bu kitap da tıpkı önceki ikisi gibi size sürekli bir heyecan vadediyor. darrow'un tutulduğu hücreden çıkışından itibaren her an bir şeyler yaşanıyor. ve en güzeli de hiç beklenmedik yerlerde iyi ya da kötü sürprizlerin sürekli karşınıza çıkması. dostların bir anda düşmana dönüşmesi ya da düşman bilinenlerden görülen bir yardım okuyucuyu dumura uğratıyor. üstelik karşılaştığınız sadece sürprizler olmuyor. yazar, tüm duyguları da çok başarılı geçiriyor okuyanlara. yeri geliyor hüznün dibini yaşıyorsunuz, yeri geliyor sinirden resmen köpürüyorsunuz ve yeri geliyor ciddi ciddi kahkaha atıyorsunuz. her bir karakter o kadar ince ince çalışılmış ki hepsinin kendi hikayesi bir kitaba konu olur desem inanın abartmış olmam. gün içerisinde kendimi sık sık okuduklarımı düşünürken buluyorum. işte böyle bir etki bırakıyor insanın üzerinde. sizlere tavsiyem türden bağımsız olarak mutlaka bu seriyi okumanızdır.
bir luna parka gittiğinizi hayal edin... ama öyle ankara'daki ufak luna park değil. mesela disneyland'da eğlenirken gözünüz roller coaster a takılıyor ve biniyorsunuz. en başından en sonuna kadar heyecan ve korku eksik olmaz eğer buzdan inşa edilmemişseniz :)
işte bu kitap da tıpkı önceki ikisi gibi size sürekli bir heyecan vadediyor. darrow'un tutulduğu hücreden çıkışından itibaren her an bir şeyler yaşanıyor. ve en güzeli de hiç beklenmedik yerlerde iyi ya da kötü sürprizlerin sürekli karşınıza çıkması. dostların bir anda düşmana dönüşmesi ya da düşman bilinenlerden görülen bir yardım okuyucuyu dumura uğratıyor. üstelik karşılaştığınız sadece sürprizler olmuyor. yazar, tüm duyguları da çok başarılı geçiriyor okuyanlara. yeri geliyor hüznün dibini yaşıyorsunuz, yeri geliyor sinirden resmen köpürüyorsunuz ve yeri geliyor ciddi ciddi kahkaha atıyorsunuz. her bir karakter o kadar ince ince çalışılmış ki hepsinin kendi hikayesi bir kitaba konu olur desem inanın abartmış olmam. gün içerisinde kendimi sık sık okuduklarımı düşünürken buluyorum. işte böyle bir etki bırakıyor insanın üzerinde. sizlere tavsiyem türden bağımsız olarak mutlaka bu seriyi okumanızdır.
devamını gör...