1.
nefes nefese kalıp parmaklarının koşturmasının bir anlamı yok diye düşünüyorum. tutunmaya çalıştığın ve de rotasını çıkmaya çalıştığın hedeflerin sanal bir tutamaçtan ibaret, bu farkındalığı yitirmemelisin. her ne kadar soluğunda hissediyor olsan da, öte yandan bir yerde yankı buluyor olsa da elektriğin kesilmesi ile mum ile yolunu rotanı ve de kararlılığını bulacaksın. mum ışığında gerçek benliğinin nefesini hissedeceksin. nice sevinçlerin kadar korkularında mum ışığında koca koca gölgeler oluşturacak. hikayelerini orada daha kendin gibi etki alanının dışında yazıp çizeceksin. sanal tutamaçların sanrıları bedenini sarsıyor olsa da gerçeklikte yeri yok. duygularının bir sınırı olmadığını fark ettiğin an özgürlüğüne kavuşma özlemiyle yanıp tutuşuyor olsanda alışkanlıkların buna pek izin vermeyecek. yine de es geç, her şey bir kıvılcıma bakar.
devamını gör...
2.
devamını gör...