sanatın bir ölçüsü olmalı mıdır sorunsalı

içlerimizde bir duyguyu körükleyen, yeniden alevlendiren ya da var eden her şey sanata dahildir. tılsımlıdır sanat. hiçbir yere sığamamış sihir gibidir.

(bkz: olmamalıdır sorunsalı) *

olmamalıdır ama vardır.
çünkü insanın ölçüsü vardır. ölçülü bir varlık olduğundan değil, kısıtlı bir varlık olduğundan.
bir ağacın yeşilini birebir resmeden insanın dahi sınırları vardır. onun gördüğü yeşille benim gördüğüm aynı olmayacak.

sanat yansıtır.
bazen olduğu gibi bazen hayal ettiğin gibi.
bazen de hayallerinin ötesini. evet, hayallerinin ötesini. yanlış bir hareketinle batırdığın eserin sana hayallerinin ötesinde bir yenilik sunabilir.
bu da ufkunun genişlemesine sebep olur ve aynı zamanda görüş alanının aslında ne kadar dar olabileceğine dair bir fark ediş yaratır.

başlıkta söylenmek istenen şey ahlaki bir ölçü ise bunda bir ölçü aramak manasızdır. bu taraftan baktığımızda ise benim gördügüm yeşil kamuflaj yeşiliyken senin gördüğün daha muhafazakar bir yeşil olabilir.
bırak, yeşilleri görelim. her tonunu bilelim.
bunu gizlemek, yeşilin sararıp solması demek.

tam keşke olmasadır yazacaktım o minvalde girilmiş zaten.
aslında evrenin kendi gözünden bakınca objektif olarak yoktur ama insanların ölçütleri var.
yine de ben bir şey yaratırken hiçbir ölçüt olmayan haliyle yapmak isterim.

sanat, bir ölçüye sığdırılmaya çalışıldığında zaten özünden kopar.
estetik anlayış, zamanla ve toplumla değişirken sanatın kalıplara hapsedilmesi onu yaşayan bir organizma olmaktan çıkarır. birini büyüleyen bir eser, bir başkasına anlamsız gelebilir. işte bu yüzden sanatın tek ölçüsü ona bakan gözde ve onu ortaya çıkartan kişide saklıdır.