sanayide çalışmış yazarlar

hayatı yaşayarak öğrenmiş yazarlardır.

benimdir tam 9 yılımı verdim cnc operatörü olarak. kiri pisi yağı görmüş, saçlarının arasından alüminyum çapakları temizlemiştir.
hayatı burada öğrenmiştir ama sanki kazandığı para daha bereketlidir.
boşuna dememişler el kirliyse para temizdir.

biri de benimdir. hayatımın şimdiki haline evrilmesindeki rolü de çok büyüktür. liseden sonra üniversite okumak istemem ile başlayan galvaniz maceram 3 yıl kadar sürdü. ebemin göz yaşlarını görünce de "bu işin sonu yok" deyip yüksek öğretim'de okumaya karar kılıp hedefime ulaştım. ancak sanayide sitrik asitinden, nitrik asitine, nikelinden, kromuna, siyanüründen, talaşına kadar birçok kimyevi maddenin içinde geçen 3 yıl sanırım toplam yaşam süremden 8-10 yıl eksiltti.

sene doksan sekiz, hiç unutmam..

tanım: dahil olduğum ekürü.

benim de dahil olduğum güruh. sonraları projelendirme departmanına ve plazalara taşındık ama o ortamı hala özlüyorum. sanayi köy gibi. bir sorunun olduğunda 50 yerden yardım gelir. plaza şehir gibi. yan komşuyu tanımazsın. esnaf büfesi vardı ne güzel. ye iç takıl kafana göre. plaza öyle değil ki. starbucks'a gir sıra bekle dandirik bir kahve için. bir de tribe giriyor millet o çok kötü. plaza tribi diye bir şey var. sanayi candır.