sanma ki dert bir sende var sendeki derdi nimet sayanlar var

aydınlandım. okey.

dogru. o sebepten sukretmek elzem.

diyelim ki bendeki dert 500 bin tl borç ve son ödeme tarihi bir gün sonra. hadi nimet say da görelim.

bir başkası: o da dert mi benim borcum bir milyon tl.

demek ki mevlana haklıymış. kendi kendimi çürüttüm. artık 500 bin borcumla mutlu olmamam için hiçbir gerekçe kalmadı. (dünyanın en zoraki tesellisi)

mna koyam ben onların çok ayıp ediyollar.

senin paran yok olum.

elbette herkesin derdi kendine büyük gelir, sonuçta ayağımıza batan dikenin acısını en çok biz hissederiz. ama bazen şöyle bir durup düşünmek lazım: sen işe giderken trafikte sinirlenirken, birileri keşke benim de gidecek bir işim olsa diye hayal kuruyordur. belki de senin “off, hayat çok zor” dediğin şey, bir başkasının “allah’ım ne güzel bir hayat” diye hayalini kurduğu şeydir.

yani dert dediğimiz, özellikle de gündelik sıkıntılarımız tamamen bakış açısı meselesi. o yüzden şikâyet etmeyi biraz azaltıp, elimizdekine arada farklı bir gözle bakmalı, neyi dert, sıkıntı görüp canımızı sıktığımızı fark etmemiz gerekiyor.

derdi veren dermanıda verir..