1.

sen'i kutsayan sistemin, herkese balon sattığı doktrindir sencillik. sen yaparsın, sen güzelsin, sen güçlüsün, sen özelsin, sen bilirsin, sen harikasın vs... gibi, sen'i sana satmaya çalışan imajlarla güdüleyen sistem, sen'i tüketirken, seni de istediği şeye çoktan çevirmiş oluyor. geriye kalan sen sen olmuyorsun, sen zaten bir fok değildin ama özel olmak hoşuna gitti diye sen fok olmayı seçtin, lacivert ve önemli bir fok tanesi.
devamını gör...
2.
toksik kişisel gelişim videolarının tanımı.
devamını gör...
3.
"bencil olmak biraz iyidir.
sencil olmak belki iyidir.
o 'biraz' ve 'belki' yok mu!
işte bunlardır değersizliğe götüren."
özdemir asaf
sencil olmak belki iyidir.
o 'biraz' ve 'belki' yok mu!
işte bunlardır değersizliğe götüren."
özdemir asaf
devamını gör...
4.
iyilik kisvesi altında yapılan duygusal manipülasyon
devamını gör...
5.
sistemin kişiyi özel ithaf etmesi, kişinin beklentilerinin ve kırılganlığının artmasına sebep oluyor. insan özel hissettiği noktada dünyanın, insanlığın, hayatın ona borçlu olduğu yanılgısına kapılabiliyor ve bu güdüleme bilinç seviyesinde ya da değil bu noktada özel hisseden insan kendini dünyadan ayrıştırmaya başlıyor.
- bana bu nasıl yapılabilir?
- bunu ben hak etmiyorum?
gibi cümlelerle olayları kişiselleştirme eğilimi artıyor ve dünyayla bütünleşmesi zorlaşıyor.
dünyada yaşayan hayvanlardan ve bitkilerde bir farkı yok aslında insanlığın.
bir ağacın yaprağı da zamanı geldiğinde kuruyup toprağa karışıyor
bir hayvan da bir caninin kurşununa hedef olabiliyor. kısaca dünyadaki ilişkisel dinamikler yalnızca insanlar için var değil.
aslında “insan olmanın bedeli bu” kabullenişini yaşamak gerekiyor. özünde kişiyi çektiği acı da üzer ama o acıyı sadece kendisinin çektiği yanılgısı acıyı daha da katlayabiliyor.
özünde dünyada bir toz zerresi kadar küçük ve sıradan, toprağını bulmuş ve çiçek açmış gibi de değerli olduğunu bilmek gerekiyor.
- bana bu nasıl yapılabilir?
- bunu ben hak etmiyorum?
gibi cümlelerle olayları kişiselleştirme eğilimi artıyor ve dünyayla bütünleşmesi zorlaşıyor.
dünyada yaşayan hayvanlardan ve bitkilerde bir farkı yok aslında insanlığın.
bir ağacın yaprağı da zamanı geldiğinde kuruyup toprağa karışıyor
bir hayvan da bir caninin kurşununa hedef olabiliyor. kısaca dünyadaki ilişkisel dinamikler yalnızca insanlar için var değil.
aslında “insan olmanın bedeli bu” kabullenişini yaşamak gerekiyor. özünde kişiyi çektiği acı da üzer ama o acıyı sadece kendisinin çektiği yanılgısı acıyı daha da katlayabiliyor.
özünde dünyada bir toz zerresi kadar küçük ve sıradan, toprağını bulmuş ve çiçek açmış gibi de değerli olduğunu bilmek gerekiyor.
devamını gör...
6.
(bkz: diğerkamlık)
devamını gör...
7.
başkalarını mutlu etmek için kendi hayatından ödün vermek.
(bkz: ben)
(bkz: ben)
devamını gör...
8.