sendikanın önemi

maalesef ülkemizde işçisendikaları bir güç değil. sendikanın bir güç olması için önce işçinin sendikaya sıcak bakması lazım, bizde işçilerin üçü sendikalı ise yedisi oralı olmuyor hatta o yedinin temiz beşi sendikalardan "gomünis" diye nefret ediyor. bu yüzden de sendikasız çalışıyor. zaten birçok işveren sendikalaşmaya karşı. bu düşüncede olanları barındırmıyor.

iş memur sendikalarına gelince daha okumuş bir kesime hitap ettiği için biraz daha tuttuğunu koparabiliyor.
sendikaların mavi yaka üzerinde varlığının çok zayıf olduğunu son asgari ücret tespit komisyonunda gördük. padişah onlara danışmadan son noktayı koydu..
o yüzden proleter işçinin önemini vurguluyoruz sürekli...

geçen asgari ücret toplantısında bir kaçını gördüm kahvede okey oynamaya korkacağın tipler. bizim buraların mafyası onlardan daha prezantabl duruyor.

sendikalar işçilerden dişe dokunur bir destek görse patronların forsu epey düşerdi dolayısıyla kölevari çalışma sistemlerinin sonu gelirdi.

adı sendika olan sendikalar, sendika değil..
ötekiler açısından da durum gerçeği şu ki: toplumdaki sınıf bilinci düzeyi, hem siyasi hem sendikal bilinç ve örgütlenme düzeyini belirliyor.. aslında şaşırtan bir durum yok..
sömürü ve baskı katmerlenerek artacak; ta ki, insanların çok büyük çoğunluğunun, gerçekten zincirlerinden başka kaybedecek bir şeyleri kalmadığını farkedip gerçeği kabullenmelerine ve üretimden gelen güçlerini iktidar kılma yolunda kararlı eylemlere dönüştürmekten başka yol olmadığını görene kadar..