sensizliğe mektup

*ve ben hala gözlerim kapı da sanki sen çıkıp grlecekmissin gibi bekliyorum.hadi hadi son bir kez olsun çık gel bir kez olsun goreyim seni sonra yine gidersin hiç değilse bir kahvenin hatırı kalsın içim de seninle.hic değilse sorduklarında buradan bir yar geçti işte şurada geldi sol yanıma dokundu,işte tam şurada yanımda oturdu,uzun uzun sohbet ettik sonra gitti zaten kalıcı da değildi gitmek için gelmişti.o giderken sol yanım da bir ukte bırakıp gitti yıllarca yokluğuna gelmeyesine dalardi gözüm bir kapı ucun da şimdi ise pencerden bakıyorum bana bıraktığı o küçük ukdeyi seviyorum.yanima geldi ya gelip oturup konuştu yüzüne uzun uzun baktım ya işte o an yetti bana diyebileyim.ben de biliyorum kalamazsin hiç değilse göçmen kuşları misali su şehrim den geç be gecte şu yolların bir anlamı olsun,taş duvarlar kaplamış su sokaklar bir anlam kazansın.ben ne geçmişimi affedebildim ne kendimi,ben ne geleceğimi unuttum ne seni.hırçın bir derenin ortasin da kaldım ben sanki çırpınsam da boğulacaktim çırpinmasam da.duydum ki bir güzel gelmiş girmiş yüreğine uçup uçup gelmiş konmuş kalbine hem sevindim hem için yandi bilemezsin.sevincim mutlu olman ama canımın acısını sorma bir tarifi yok ben de sensizliğin.bekliyorum sadece bir rüzgar esse de kokunu getirse bana,bulutlar gülüşünü getirse diye.kim geldiyse sen de ki beni anlattım hepsi bakakaldi öylece bana bu kadar mı geçerdi bir insan kendinden ama bilmiyorlar ki ben kendimi sen de unuttum yanlış anlama sakın şikayet ettigimden değil elbet ama özlüyorum işte saymayı bıraktım artık kaç zaman oldu sensizliğim,sesini en son ne zaman duydum, gülüşünü en son ne zaman gördüm.bir hayalin var gözlerimin önünde hiç gitmiyor,öylece bakıyorsun bana gülüyorsun ve ben o gülüşün ardın da kaybolup gidiyorum.biliyor musun ne zaman özlesem bir şarkı açıp gözlerimi kapatıyorum k gülüşünü düşünüyorum bak görüyor musun şarkılar bile senden yana her söz sana yazılmış sanki bana seni hatırlatıyor.