seri katil olsanız nasıl bir imza bırakırdınız sorusu

katil kelimesi hele seri katil kelimesi göze korkutucu gibi geliyor. ama tam bir psikolojik hastalık . geçmişte yaşadığı travmalar bu insanların seri cinayetler işlemelerinde önemli bir etken. bazı seri katiller öldürdükleri insanlara sözde kendine ait bir imza bırakıyor . buda katilin kişiliğinin ortaya çıkmasında önemli bir etken . ne kadar havalı gibi görünsede tam bir hastalık.

bir kere ne olursa olsun imza bırakmzdım.
avımı aylarca takip eder hayat rutinini ezberlerdim.
daha sonra en ez 3. dolaylı yoldan kendisini istediğim yere çekerdim.
istediğim yer kesinlikle avımın ara sıra uğradığı bir yere yakın olurdu.
geldikten sonra, bir dolaylı spontane bir ufak olayla dikkat çekerdim.
dikkatini verdiği anda yönelir ve çok alakasız bir yerden gelen benle bir cinayetin işlenmeyeceği düşünülen noktada karşı karşıya gelirdim.
kesinlikle izlenmediğimi ve kameraları kapatmış olduğum yerde basit bir kaza süsüyle oradan geçen herhangi birine cinayeti işletirdim.
o kişi ne yaptığını bağırıp çağırırken, ben de yavaşça ona yaklaşır ve öldüğünden emin olurdum.
akabinde üzerinden kopardığım düğmeyi, göz kapaklarını kapatırken gözüyle kapak arasına sıkıştırırdım, tabi bunu daha önce kadavralar üzerinde çalışmış olurdum

o an öldüreceğim kişinin yutabileceği kadar küçük bir şişenin içine bir önce ki öldürdüğüm kişinin isminin baş harflerini bırakır yuttururdum. biraz gizem, biraz eğlence biraz da heyecan lazım değil mi?

sadece öldürdüğüm insanın anlayacağı bir imza olurdu muhtemelen.
yani farklı farklı imzalar.
geride kalanların anlaması için imza bırakanlar şov peşindedir.
işini yap, bana şov yapma*

imza değilde bıçaklayarak öldürme işi çok cezbediyor, hepsinin ortak noktası vücutlarında ki bıçak kesikleri olurdu sanırım

ımmm bilmem, öldüreceğim kesime göre değişir.
atıyorum; eşlerini aldatan insanları öldüreceksem kalp üzerine çarpı veya kırık yarım kalp üzerine tek çizik vs.
tecavüzcülerden gideceksem erkek simgesinin ok ışınına onu artıya çevirecek bir imza koyardım. veya belki ters w.
çocuklara şiddet gösteren kesimden gideceksem kırık bir lolipop.
karanlık din tüccarlarından gitsem onların sakallarını makaslayabilirdim. ya da alın yazılarına "cehennem bizi çağırdı." yazardım....
***
sk ruhuna bürününce böyle çıktım. tabi bunda izlediğim filmler/diziler ve okuduğum kitapların etkisi de var... bunları bir roman konusu bazında yazdım, örnek almayın ve ciddiye de almayın...

valla zorlarsanız bir filmde sadece en uç kötülükler yapan en kötü insanları öldüren bir seri katil olurdum ve geride cleaner yazan bir kart bırakırdım.(hollywood filmine uygun consept olsun).

her seferinde farklı bir imza bırakırım yakalanırsak hepsini üstüme yıkmasınlar diye.

her olayda başka seri katilin imzasını taklit eder ve o imzanın altına xx gülücük koyarım


isim bile buldum

(bkz: taklitçi)

not: suç işlemek ve suça özendirmek suçtur, bunun bilincinde olalım.

cesetlerin üstüne kendi imzamı atardım ama alüminyum bulaşık teliyle.
nb: sadece bir ceset olurdu tabi. imzamı görünce polis şıpındanak bulurdu beni. böylece seri katil değil ne yaptığını bilmez serseri katil olurdum.

imza atamıyom parmak basardım.

tigers arması (bkz: eczacıbaşı)

alev deseni çizerdim göğsüne. keyfi başka oluyo

na böyle:

kırmızı karanfil.

maça kızı ile karo vale bırakırdım cesedin üzerine. 8 cinayet işler hoşgin yapardim. cinayet masası da kahvede hoşginci dayı arardı.

seri katil olacağım zaman düşünürüm.

güzel soru.

çok klişe konular bunlar ama insan beyni bulmaca tipi zeka etkinliklere yatkındır. seri katil zekası ve 'başarısı' gibi konular da insan beyni taşıyan herkesi pek bir ilgilendirir.

gelelim sorunun cevabına : yakalanmayarak! efenim.. imza olarak yakalanmamayı seçerdim. belki tanıtım ve reklamını bile yapardım. kimse beni yakalayamaz falan fıstık pozları yapar ve gerçekten de yakalanmazdım! hokus pokus..

alnına zerre kazırdım…