sesini unutmak

bir kısımını ona dair unutmaktır.

yani unutmasak daha iyiydi tabi:)
ama gozleri mıh gibi aklımda. bu daha onemli.


hani eternal sunshine da anılarını sildirmeye giden kate sonra pisman olur ve anılarını kacırmaya calısır ya silinmeden.
hayatta da sevince hep anılarımızı kacırmamaya calısıyoruz aslında.
kucuk prens te dedigi gibi: -onu unutmamak icin yazıyorum.

unutması en zor şeylerden biri olduğu için iyileştiğinizin en büyük kanıtlarından biri de oluyor aynı zamanda. buna ek olarak koku da var tabi. ses ve koku gittiyse tebrikler, iyileşiyorsunuz!

bana taa, 1990'larda duyduğum bir şiiri anımsatan başlıktır.

unuttum nasıldı annemin yüzü


unuttum, nasıldı annemin yüzü
unuttum, sesi nasıldı annemin.
gece bir örtü olsun anılardan
kara yüreğime örtüneyim

unuttum, nasıldı annemin gülüşü
unuttum nasıldı ağlarken annem.
yaşam sallasın kollarında beni
küçücük oğluyum onun ben.

unuttum, elleri nasıldı annemin
unuttum gözleri nasıldı bakarken.
kuru ot kokusu getirsin rüzgar
yağmur usulcacık yağarken.

ataol behramoğlu

bu başlık çok zoruma gitti. sizi yarı yolda bırakıp gitmiş sevgiliyi s*ktr edin, vefat eden sevdiğiniz birinin sesini unutmaktan daha beteri mi var? sesini iyice hatırlamak için ona ait videoları başa sara sara izlersiniz. bu yüzden sevdiklerimi genelde videoya çekerim. çünkü bir gün yanımda olamazlarsa hayata tutunabilmek için bir dalım olsun. gerçekten çok zor bir durum.

ben unutmuyorum, unutmak da istemiyorum.
hala kulaklarımda sesi ama tabi duymaya duymaya birgün kaybolacak bu hatıra sesler.
isteyerek unutmak bir şey değil de istemeden unutmak, işte zoruma giden bu.

kulağım çok iyidir, ses hafızam da öyle. babamı kaybedeli tam yirmi yedi sene oldu, hiç unutmadım "güzel kızım" diyen tok sesini. keza anneminkini de; on dört senedir ne sesindeki şefkati ne de tınısını unuttum.

insan sevdiklerinin, özlemleriyle yandıklarının ne kokusunu ne sesini aklından çıkartabilir. unutulan ses yalanla/ihanetle kirlenendir. hem sesin hem suretin silinir gider, haberin bile olmaz.

bu ses unutma meselesi ağır bir konu. bu arada başlığı açan arkadaşım sana teşekkür ederim . farkında olmasak, kıymetini bilmesek de aslında en önemli duyu organlarımızdan biri olan kulağımız anılarımıza öyle bir tokat atıyor ki o sesler bir ömür hatırlanmak istiyor. yağmur sonrası toprak kokusu gibi anımsatıyor bazı sesler unuttuğumuz o kişinin sesini. neyse sesler iyidir. mesela bu şarkı ve melodi sonundaki vokal bana unuttuğum hatırlamak istediğim o sesi hatırlatır . sevgiler jazzblaster -never let me down again (depeche mode cover -adrianna styrcz)