sessizlikleri akort etmek

bir julia kristeva sözüdür.

19 haziran 2014 tarihinde bernard-lazare merkezinde düzenlenen ve bernadette bricout'nun yönettiği bir söyleşi esnasında sorulan bir soru üzerine söylemiştir bu sözü psikanalist yazar.

iki kişinin karşılıklı olarak birbirlerinin içindeki ışımayı duymalarını anlatır yazar bir romanında. bu ışımayı da hava kararmadan hemen önce yeryüzünde yankılanan o mutlak sessizlikle anlatır.

eğer insan bu sessizliğe katlanamıyorsa, eğer onu duymuyorsa bir ilişkide hiçbir şeyin olamayacağını öne sürer julia kristeva. o sessizliği duymak, ona eşlik etmek ve hatta onu görmek gerektiğini de belirtir yazar. bir de elbette ondan korkmamak gerektiğini.

işte bunların tamamını başarıp bir ilişkiyi uzun süreli kılmak, gerçek bir aşkı bulmak ve onu bir esaretten çok bir özgürlük duygusuna evriltmek çok kolay bir şey değildir. bütün bunları başarıp sonsuz olmasa da uzun süreli bir ilişki sürdürmeye sessizlikleri akort etmek diyor yazar. ve bunu kendi hayatında philippe sollers ile başarmış.

sessizliklerinizi akort edin, mutlu olun, tadını çıkarın hayatın; aşk güzel şey, çok yaşayın, siz de görün.

başlığı görünce insanların birbirlerinin sessizliklerinden anlam çıkarma arayışının güzellemesi mi yapılmış diye bakayım dedim. velhasıl bir ilişkiyi uzun veyahut kısa olmasının ölçütü kişilerdir. birbirinin sessizliklerinden birbirlerine ses olmak değil . tamam abartmadan bazen insan susar iç sesiyle bile konuşmak istemez ama böyle dallandırıp budaklandırıp sessizliğimden anla minvalinde şeylere başvurması ergenlik döneminin geçip gitmediğine dair emareleri içerir. ne uzattım sessizlik, sözlü ifadenin yerini alıyorsa sonsuza kadar sessizliğe büründürün.