sevgili edinme konusunda hiçbir şey yapmayan insan

üçüncü sayfa haberi olmak istemeyen insandır

benim bu... hallllledemiyoruz.

artık verecek sevgi verecek gücü kalmayan insandır. pes etmeyi kabullenen, acı çekmekten yüreği delik deşik olmuş insandır.
zorlamanın bir manâ içermediğine inanmıştır belki.

sevginin olmadığı yerde sev'gili olunmuyor. kimse emek harcamak istemiyor, dökülen nice alınterinin hiçe gittiğini görünce ya da gördükçe. ne yapsam kardır diye ne yaşasam da anı kurtarsam gözüyle baktıkça farklı farklı bedenlerde ruhlarını kaybediyor. göz göze gelince içi titreyen insanlardan, boş boş bakıp afaki cümleler bekleyen insanlara dönüştük.

her şeye rağmen sevginin ne kadar yüce olduğunun farkında olup onun uğrunda yanmaya gönül veren insanlara, kendini kaybetmeyip sevginin iyileştirici gücüne inananların yüreklerine sağlık..

sevgili edinme konusunda bir şey yapılması gerektiğini şu an öğreniyorum

insanlara güvenmeyen bir insanın tercihidir.

(bkz: sevgili edinmek)

ben girlshoplara bakıyorum arada. hoşuma giden girl olursa alıp eve götürüyorum. canım sıkılınca iade edip yenisini alıyorum.

muhtemelen sıkılmış insandır. ayrıca sevgili edinmek nedir yahu.

(bkz: hevesi kalmamak)

biri kendiliğinden çıkarsa karşıma o başka..

neyim yok? sevgilim. gidip edineyim , şeklinde olmuyor. bir şey yapmaya gerek yok. kaderde varsa hiç ummadığın anda olabiliyor. sevgili derken aşk , sevgi duyup ciddi düşünenler için dedim. yoksa öyle takılmak isteyen erkek de çok kadın da.

özellikle türkiyedeki yaşayan insancıkların hareketlerinden sonra bir şey yapmanın kendini rezil etmek ve boşa uğraşmak olduğunu anlayıp hafif bir buruklukla nasibini beklemek.

ben.

benimdir. bir kere duygularımla oynandı ve bir daha oynanmasına izin vermeyeceğim için artık hiçbir şey yapmıyorum o konuda. hayal kırıklığını dibine kadar yaşıyor insan o durumdayken.
sabahattin ali'nin bir sözü vardır, bilmem bilir misiniz

genelde sevgilim yok diye ağlayan insandır.

22 yaşıma kadar böyleydim, geçen sene flört dünyasına giriş yaptım. birileriyle flört ettiğim ve insanlara şans tanıdığım bir buçuk sene gerçekten hayal kırıklıklarıyla dolu.
sevgili olmak istiyor gibi davranıp ghosting yapan insanlar çıktı karşıma hep, en son bir buçuk ay önce yaşadım aynı şeyi. duygusal anlamda sürekli hayal kırıklığına uğramanın ne kadar yıprattığını fark ettim beni.
hayatın akışı içinde olursa olur diye düşünüyorum artık, ben bir çabaya giremem bu saatten sonra. muhtemelen karşıma güvenilir, normal bir insan çıksa da bu ne zaman ortadan kaybolacak acaba diye bekleyeceğim, güven duygum yok oldu ilişkiler konusunda insanlara karşı.
24 yaşımızda da yalnızız bu gidişle, kendimle datelere çıkmaya devam.

hayatını, mutluluğu, eğlenceyi, vakit geçirmeyi bir sevgiliye bağlamayan insandır. sevgili 'edinilen' bir şey olmadığı için sevgilisi olması için özel bir çaba sarfetmez.

kafası rahat insandır. yarının ne olacağını bilse bile hiç umursamadan anı yaşar. genelde şöyle hayıflanırlar: “sevgilim olsa bir ton dert zaten işlerim başımdan aşkın onla mı uğraşacağım bir de?” oysa bilmezler ki sevginin insanı değiştireceğini, bambaşka bir seni ortaya çıkaracağını..

kesin onu kimse anlamıyordur, bizimki aşırı cool diğerleri molozdur bla bla.

şurada istesem de birisi olmuyor dürüstlüğünde olan görsem vallahi alnından öpücem lan.

yoldaşlar, kimse yemiyor bu artık seçmem, seçerim aylaklığını.

boşa bu cool adam pozisyonunu oynamalar.

az önce şöyle bir cümle okudum iki insanın birbiri ile karşılaşması kadere tanıştıktan sonra yanyana kalmaları ise onların gayretine bağlıdır diye o kadar haklı ki

bak kardeşim neden bir şeyler yapma ihtiyacı duyalım, kader eninde sonunda kişiyi sana getirecek. ağzın ile kuşta tutsan bu değişmeyecek, sadece biraz zaman alacak, bekleyin üstadım yalnızlığın ve sükutun tadını çıkarın bu hayat iki kişilik yaşamak için değil.
tek geldin tek gideceksin, kısacık ömrüne dört odalı kalbine birden fazla boş sevgi sığdırmak için fazla önemsiz değil misin? yalnızlık iyidir

tavsiye ederim sonuna kadar da savunurum. boş ve dilde kalan sevgilerinizden, delikanlı yalnızlığı tercih ederim. zira her an sevgi bitecekmiş korkusu, beni acaba yeteri kadar seviyor mu sorunu, karşı cinsin yanındakine aptal hareketleri sizi delirtir. en iyisi yalnızlık çünkü eldeki mal belli kendi değeriniz ancak kendiniz tarafından bilinir kimseyi haddinden fazla sevmeyin

zekî insandır... vaktinin değerini bilen ve bu işlerin nasip işi olduguna iman etmiş insandır... ayrıca özsaygisi ve özguveni yüksektir kendini sevdirmek gibi bi çabası yoktur çünkü kendini kimse olmadan da kendi kendine sevip yine kendi kendini mutlu edebilecek yeterliliktedir.alfa dır.

bezmiştir.