sevgili kavramının yozlaşması

sevgili nereden gelir, sevgiden. sevginin içi boşaldıysa sevgili kavramı da dolu kalamaz takdir edersiniz ki...

marie curie ukdesi.

yavuklum olmasından iyidir ne o öyle? yavuklum! bababababababa.

her şeyi şu "çıkma teklifi" olayının kalkmasına bağlayacağım sanırım. şimdilerde insanlar istediklerine istedikleri gibi yazıp, samimiyet seviyesini ayarlayamıyorlar. tabiri caizse herkes herkesi cepte tutuyor, bu gün ona yanaşıyor yarın ona. sevgililik, sadakat, tek eşlilik; ilişkilerin herhangi bir temeli olmadığı için, bir adı, bir kalıbı olmadığı için yozlaşmıştır.

kültürün taşıyıcısı insanların kavramları da taşımasıyla başlar. alt edebilseydi var ederdi sevgisini. sevginin emekçilikten çıkıp standart aşk, sevgi para bir nevi pay2win olması olayı. burada da kullan at. tesadüf mü herkesin yıkık yıkık(yanlış anlamayın) başlıklar açması, şusu busu. insanlar anlaşılmak istiyor ama içi boş, aranıyor ama içi boş. kimse bir şeyin peşinde değil. sadece tüketmenin peşinde. sevgileri, aşkları, ilişkileri, hayatı.

eğer aklımız varsa yaşayabileceğimiz bir hayat için kendimiz oluruz. yoksa pişman ölmek cehennemin kendisi. gidin de tolstoy'un ıvan ilyiç'in ölümü kitabını okuyun. sonra bana sövgüler dizersiniz...

ohooooo... anlatsam neler neler çıkar. yok kıskançlık adı altında yok bunu yapma, yok bunu giyme şeklinde kısıtlamalar ve pis düşünceler gün yüzüne çıkıyor. erkeği banka gibi görmek filan. sevgilim, yedirecek içirecek tabi, çiçek alacak mecbur. hediye desen en iyisinden, en güzelinden olmalı ama ben sevgilime şirinlik yapayım. erkeğin (tabi hepsi değil, içlerinden bu tür olanlar çıkıyor) bir müddet takılalım, yatağa atarım bir şekilde gibi düşünmeleri sevgililik kavramını yozlaştırdı tabi. her iki tarafta birbirlerine isteklerini yaptırma ya da kendi isteğini onun üzerinde yapma gibi bir beklenti içerisindeler. bir nevi birbirini kullanma durumuna dönüştü bu sevgililik.