sevgiliden ayrıldıktan sonra gelen boşluk hissi

derhal bertaraf edilmesi gereken his. boşluk sevmez zihin. ben mail atıyorum mesela. wetransfere dosya yüklüyorum falan.

boşluk değil, aksine duygusal olarak oluşturulmuş devrimin ( bekar hayatına geri dönme ve önceliğin yine insanın kendisi olması), bilinç tarafından redd edilmesi işlemidir. oluşan duygu gel gitine aldanıp, eski sevgili ile iletişime geçilirse; hata edilir çünkü zaten doğru bir bağ olsaydı, işin sonu ayrılmaya uzanmazdı.

ayrılık; ilişkilerin en çıkmaza girdiği noktadır. kişiler bunu talep edecek duygu durumuna geliyorsa, vah o bağın haline..

benzerini tam olarak arkadaşım yaşıyor şu an. 100 kere birbirlerinden ayrıldıktan sonra barıştıkları, toksik olmanın ötesinde saplantılı hale dönüştürdükleri bir ilişkileri var. dışarıdan baktığınız zaman sakıncalı olduğunu görüyorsunuz ama kendisi kabul edip; aksiyon almadığı sürece yapabileceğim hiç bir şey yok. sadece 7/24 sızlanmasını dinlemekten yoruluyorum bazen. göz göre göre yanlış bağda kalmak için direnip, bununla ilgili söylenmekte yanlış bir tavır.

kısacası bitiyorsa, dönmeyin.
dönecekseniz, bitti ağzınızdan zırt pırt çıkmasın ve sonra arkadaşlarınızı telefonda 7/24 darlamayın.

tabi arkadaşlar kötü günlerde destek olmak içindir ama hatalı olduğu bilinen bir ilişkide kalmaya devam ederek, kendi çevrenizi yaşadığınız sorunlarla alakalı düzenli rahatsız etmeniz hoş bir tavır olmaz. herkes biliyor ki ; günün sonunda bunu yaşamayı seçen ve bu ilişkide kalmayı tercih eden sizsiniz. dolayısıyla ne etrafınızdaki insanların size etkisi olabilir ne de onların söylediklerini ciddiye aldığınızı gösterir bu tavır.

ayrıca sürekli aynı şeyleri dinlemek, sürekli bunları dinlemek için zaman ayırmak insanı yoruyor belirli bir yerden sonra. şahsen ben yoruldum.

o yüzden her şeyde denge ve limit önemlidir.

hemen yenisi bulun ur ve devam edilir