sevgilisi olduğu halde mutlu olabilen insan

insan bir kişiye bağlanıp kaldığı halde nasıl olur da mutlu olur hiç anlamıyorum.
dışarıda bambaşka bir hayat var, sınırsız eğlence ve zevk var ama sen bir kişiye kendini bağlamışsın, hayatını sadece ona adıyorsun ve çok mutluyum diyorsun. sahiden akıl işi değil, çılgınca bir şey lan bu!!

bağlanmak istemiyorsan kimseyle sevgili olma zaten. karşındaki insana yazık.

yaralı yürekler toplantısı son sürat devam ediyor. sanki her şey tammışta sevgilisi engelmiş gibi...

insanın ne istediğine göre değişir. demek ki birlikte mutlu olabildiği birini bulmuş. sonsuz seçenekler insanı belirsizlik hissine sürükler. insan bazen kendini ait hissetmek ister. sevgililik de böyle bir şey.

dışarıdaki herkesin kendisi için ölüp bittiğini sanan yazar beyanı. kimsenin seni gerçekten sevmedigini fark ettiğinde dışarıdaki canlı hayatın pek bi değeri olmayacak.

olgun bir kişilik örgütlenmesine sahip olan insandır. imrenir ve özenirim.
daha düşük örgütlenmeye sahip olan çoğunluğumuz ne sevgilisiz tam hissedebilriiz ne de onun varlığı ile yetinebiliriz. sevgilisi olmayınca boşlukta, sevgilisi olunca da her an onu kaybetmenin korkusunda, asla mutlu olmaz kimileri..

sevgilisini seviyorsa ve kafaları da denk ise neden olmasın?

gold digger beslemeyi seven bir tipi tiptir.

şaşırtan insandır. sevgili ihtimali bile insanı gererken bir de olsa kimbilir ne olur.

yalan yok, çok fazla rastlamadığım insandır. bunun nedeni, çoğu ilişkinin açık iletişim ve saygı gibi sağlıklı temeller üzerine kurulu olmaması diye düşünüyorum. sevgilisi olan kişiler genelde uzun zamandır süregelen sorunlardan dertleniyorlar ve bir noktadan sonra kendi deneyimlerimle de gördüğüm üzere, yalnızca bir taraf iletişim kurmaya çalışıyor. diğer tarafın pek bir çabası kalmıyor ilişki üzerine. ancak tabii ki her ilişki bu şekilde diyemeyiz, mutlu olabilenler ve sağlıklı ilişkiler de vardır.