tek başına mutlu olabilen insan

kalabalıkların gürültüsü, önünde sonunda yalnız kalmak, sınırlı mutlulukların mutsuz ettiği insandır.
belki de kendisini mutluyum diye kandırıyordur, bilemedim.

insanların inatla anlamadığı, asosyal veya problemli zannettiği kişiler. oysa yalnızlık ekmek gibi su gibi bir ihtiyaçtır.

bakınız benimdir.. her sabah uykulu gözlerimi açmak için içtiğim kahvemi günde 15 litreyi buldurarak süregelmiş bi mutluluktur.

en mutlu olduğum an evime gelip kapıyı kapattığım andır benim için. artık hayallerimle, kitaplarımla, hobilerimle baş başa kalırım. kalabalık içinde yapmak zorunda, söylemek zorunda kaldığım şeyler yoktur artık evimde. kendimize yapabileceğimiz en güzel iyilik de budur bence. kendimizi, kendimizle vakit geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirmektir önemli olan. artık her şey çok daha güzel, çok daha anlamlı olur. çünkü kendi içimize yönelmeyi deneyimlemiş oluruz.

herkeste olması gereken bir özelliktir. eğer kişi tek başına mutlu olamıyorsa hayatına aldığı insanlara bağımlı hale gelir. bu da kimle olursa olsun sağlıksız bir ilişkiye sebep olur. tek başına mutlu olabiliyorsa kişi, hayatına bu saatten sonra alacağı insanları sadece mutluluğunu artırmak ve paylaşmak için alıyordur. böyle insanlar kolay kolay kaybetmez. içlerinde olduğum ve olduğum için mutlu olduğum gruptur. kendi kendime eğlenebiliyorum yahu, daha ne olsun.

kendine yetmeyi bilen ve bazı konular hakkında "olmazsa olmaz" diye düşünmeyen kişi.

insan sıkıldığında kendisini oyalayacak şeyler bulmayı başarıyorsa ve bunu arkadaşları olmadan yapabiliyorsa, pek de ihtiyaç duymaz etrafında kalabalığa. aşk gibi bazı konular için de "ille de olmalı hayatımda" diye düşünen bir tip değilse, işi daha da kolaydır.

açıkçası tek başına yapabildiğim çok şey var. o yüzden birilerinin eksikliğinden kaynaklı bir sıkıntı yaşamıyorum. sevgili de varsa ne güzel, yoksa sağlık olsun diye baktığım bir varlık. o yüzden tek başıma kaldığımda mutlu olabiliyorum.

sıklıkla yapılan hata, insanın kendi seçimi olan bu durumu asosyallik ile karıştırmak.

--- alıntı ---

asosyallik, kişinin sosyal çevresi ile yeterince ve kaliteli bir etkileşim içinde bulunamaması olarak tanımlanır. asosyal kişiler çevreleri ile iletişimleri konusunda yetersizdir. yakın çevre ve arkadaşlarıyla vakit geçirmek yerine, yalnızlığı tercih ederler.

--- alıntı ---

burada bir "isteyip de becerememe, yetersizlik" söz konusu iken, tek başına mutlu olan kişi, bu durumu iletişim kurmayı beceremediğinden değil, tercih ettiği için yaşayan kişidir.

benimdir. kalabalık, aile arkadaş ortamı sohbet muhabbet güzel ama bir yerden sonra çok yoruyor. insanın biraz kendini de dinlemesi gerekir. yalnız olduğum zamanlar daha huzurlu hissediyorum kendimi.

kendi içinde mutlu olamayan dışarısındaki kimseyle mutlu olamaz. kendiyle barışmayan dışarısındakilerle de anlaşamaz. bu nedenledir ki önce kendinizle mutlu olunuz çünkü sizi siz yapan odur, içinizdekidir. onu sevin, eğlenin, sarılın ve gülün. ondan başka bir tane daha yoktur. önce onunla mutlu olun ki tüm mutluluklar peşinizden gelsin. bunu hep deneyimledim, hep gördüm. bu yüzden en mutlu olduğum kişi kendimdir. buna bencillik ya da asosyallik gibi bir isim yüklemeye çalışmayın bu büsbütün tek başına mutlu olabilmektir, kendi kendine yetip yaralarını sarabilmektir. bunu diyebilmek bile bence ayrı bir mutluluktur, olması gerekendir.

o kişi benim. gittiği yere kadar yalnızlığı severim.

şu an nasıl mutluyum anlatamam, o kadar yalnız o kadar mutluyum ki ağlayabilirim.

ben.

göstermelik sevgili yapıp, 2 gün sonra ayrılacak tiplere gülen insandır.

benimdir o kişi, hem de yıllardır.işin kötü yanı yalnızlıga alıstıgım için artık kimseyi çekemiyorum, bu yüzden de kimileri egolu, kimileri ezik, kimileri de asosyal zanneder sahsımı :) ( az bir keism harici:)

bence iyi bir yanıdır insanın, tatile mi çıkıcaksın ne o oyle herkesin ortak bir noktada buluşmasını ummak( herkesin farklı beklentileri var sonucta) cık kardesim, yol orda otel/kamp orda.
hele de bir kaç kere boyle yapmacık kişiler ile ilişkiniz olduysa, yalnızlık tadından yenmiyor :) daha da güçlü oluyorsunuz işin cabası.

bence beklentilerin insanı üzdüğünden, tek basımıza da kimseden bir şey beklemediğimiz için otomatik olarak pozitifteyiz:)
selamlar yalnız dostalara/yazarlara. :)
kıymetini bilelim bu durumun.

yalnızlık, kapalıktan iyidir.

nirvanaya ulaşmış insandır.

tek başına olmayınca mutlu olamayan insan var bir de sanırım bu biraz hastalıklı bi yapı

olması gereken budur. insanın nasıl canı sıkılır anlamam, zaman nasıl yeter bilmiyorum. hiç mi hayalin yok, okumak istediğin kitap, izlemek istediğin film, keşfetmek istediğin bir yer. insan kendine bir amaç buldu mu her şekilde mutlu olabilir.

içinde benim de olduğum tanımdır. çünkü çocukluktan beri yalnızım aslında. oyun oynayacak bir kardeşim olmadı ama dert değil bu bana akşamları tek başıma oyunlar üreterek teklikten zevk almayı öğretti. sonrasında büyüdüm . yine yalnız olduğumu fark ettim. ama yine dert değil çocukluktan gelen bir kültür var sonuçta. insanlarla neler yapılır , nereye gidilir diye hiç düşünmedim. çünkü benim için tek bir yere gitmek çok fazla absürt bir durum değildi. sinema , gezi ve diğer tüm etkinliklere kendim ve ben giderek zevk aldım. her insan gibi bir zaman sonrada benimde çevrem oldu. ama çevrenin getirdiği kafa karışıklığı ve çıkar çatışması durumları yalnızlığım ve zevklerimin değerini tekrar hatırlattı bana. velhasıl kelam yalnızlık ve kendi başına mutlu olabilmek ayrıcalıkmış ben bunu anladım sözlük.

allah kimseyi buna düşürmesin.

tek başına mutlu olabilen bir insan,pozitiftir.diğer yandan bazen insanın mutluluğunu paylaşabileceği birilerinin olması da gerekli diye düşünüyorum.