sevgilisi olmayan bireylerin yaptıkları

son zamanlarda etrafımda sıkça gördüğüm şey, insanların hayatlarında biri olma zorunluluğu varmış gibi davranmaları. kendi duygularının, kendi düşüncelerinin neliğini anlamaya çalışmadan kıyafet değiştirir gibi partner değiştiriyorlar.
sevmek, ilgilenmek, saygı duymak, merak etmek, endişelenmek, yeteri kadar kıskanmak değerli şeyler.

hayatınıza aldığınız kişilerin sayısı "yaşam tecrübesi" sayılıyor mu?
düşüncem şu: birden fazla partner değiştiren insanların kendini ve partnerlerini "doğru değerlendirmesi"
ya yanlış değerlendirip yanlış sonuçlar çıkarıyorsa? doğru değerlendirme olasılığı da var. ancak yavaş ve zor bir süreç.

ilişkilerin kalitesinin her zaman değerli olduğunu varsayıyorum. önemlidir azizim.
yalnızlıklarının farkına varıp kendini tanımaya çalışan insanlara saygı duyuyorum. bence daha kaliteli oluyorlar.

evde oturuyorum, tv izliyorum, çay, kahve... çayı çok sevmem gerçi, ama çoğunlukla kahve... ne saçma soru bu yahu! neyse, ben de saçma cevap verdim; ödeştik.

yuvarlanıp gidiyoruz

fazla da şeyyetmiyoz.

sevgilisi olan bireyeler sevgilisi yanında değilken ne yapıyorsa onu.

sevgilisi olmadan bir şey yap(a)mayan biri nasıl sevgili bulabilmiş hayret.

şükretmek.

şaka lan şaka bir köşeye sinip ağlamak.

her gördüğü çiftin arkasından sövmek.

telefon oyunu oynuyorum.

rüyalarında eski sevgililerini ya da flörtlerini görmek. bazen o rüya hiç bitmesin istersiniz. ama uyandığınızda yine aynı can sıkıcı hayat, yine kavuşamamalar, yine hasret.

31.

artık olmasını istememeleri.

napam gıı sevgili varken napıyorsam o...

değişen bişi yok he arada animasyon film izleyip kafa dağıtıyoz... çekirdeğim nerde yah?!...

(bkz: el çekmek)