sevgilisiyle yaşayan kız popülasyonundaki artış

eskiden hiç de sık karşılaşılmayan bir durumun oransal olarak artışıdır..
endişe yaratan bir gelişme, artıştır.
sanırım artık her on kızdan ikisi üçü evlilik öncesi hayatlarında sevgilileriyle aynı evde yaşayabiliyor... buna acaba özgürlük mü dememiz gerekir? bilemedim...
iyi bir şey mi acep?

bu serbestlik erkek olsun kadın olsun sanki doğru değil gibi... yani ben benden önce sevgilisiyle aynı evde yaşamış kadınla evlenmek ister miyim? istemem herhalde... çünkü bu olaylar beni üzer.
kısacası bu kadar serbest kızlara bakışım pozitif olamaz arkadaşlar.
hoşlaşmıyorum yani. ne bu serbestlik, rahatlık...
o kadar da geniş değiliz hani.
ayrıca evlenmeyeceğim kızla sevişmemgiller familyasından bir erkek olarak
evlenmeyeceği adamla sevişengillerden familyasına mensup bir kızla yapmam zor gibi.

ekleme: nerede bu abiler, erkek kardeşler, babalar, analar, amcalar?
kızlarına sahip çıkmaları gerekirdi.

bi insanı başka nasıl tanıyacaksın? sadece yazışarak konuşarak, dışarıda oturarak ne kadar fikir sahibi olabilirsin? en kötü aynı evde yaşama imkanı olmasa da birkaç günlük kaçamaklarla beraber yaşama deneyimlenmeli bence.bu adam/kadın acaba nasıl uyur, nasıl uyanır sabahları, ağzı nasıl kokar, ev ortamında bi iş yaparken nasıl bi tavır takınır? bunların hepsini sürpriz olarak yaşamak çok daha kötü olmaz mı?
ayrıca sevgilinizin, eşinizin bi zamanlar başkalarıyla mutlu olduğunu düşünüp üzülüyorsanız eğer muhtemelen daha önce kimse tarafından sevilmemişsiniz demektir. ki bu da emin olun sizin için daha üzücü bir durum.

çok da iyi bir yerlere gitmediğimizin göstergesi. neden derseniz şu soruyu kendinize sormanızı isterim. kızım olsa sevgilisiyle aynı evde yaşamasını ister miydim?

üzücüdür. sevgililik denilen hadiseye tamamen karşı olan biri olarak bu dediğinizi asla kabul etmem.
bir erkek ya da kadının eline keşke evlendiği kişinin elinden başka el değmese.

bu herkesin kendi tercihi bizi bağlamaz ama kendi açımdan konuşacak olursam, sevgilimle aynı evde yaşamam. * ben babama bile güvenmiyorum bu zamanda, sevdiğim insanın neler yapabileceğini de gözümle gördüğüm için güvenmem böyle önemli bir konuda. her gün neler okuyup görüyoruz sonuçta... gözü kapalı birine güvenmek hayal oldu bu devirde. rahatsız hissederim ya. dışarıda buluşup evimize döneriz. hadi oldu da evde oturduk ama akşam olunca muhakkak evime dönerim. muhakkak. bana göre değil. ama yaşayanların da vardır bir bildikleri. ne diyelim.

sen evlenme kardeşim zaten, sen kimseyle evlenme. ne bu sevgi düşmanlığı? birbirini seven iki insanın birlikte yaşaması neden kötü olsun? birbirini sevmeyen iki insan evlilik yüzünden birlikte yaşamak zorunda kalınca kimsenin sesi çıkmıyor ama. neredeymiş babalar, abiler? soruya bak ya, kimsenin kimseye sahip çıkması gerekmeyen bir ülke haline gelelim diye uğraşıyoruz, hala böyle sığ düşünen, kadının birey olarak kararını vermesine saygı duyan babaları/abileri eleştiren insanları gördükçe çıldırmamak elde değil.

ayrıca bu kız yalnız yaşıyor değil ya, neden kimse sevgilisine bir şey söylemiyor? nerede bu anneler/ablalar?

başlığı eleştirmeye geldim.

sevgilisiyle yaşayan kız popülasyonu artarken erkek popülasyonunda bir değişiklik olmaması düşündürdü.

başlığı eleştirdim, gidiyorum.

aynı entryi ikinci kez girmek istemezdim ama siz de hep aynısını yapıyorsunuz be çucuklaaarr
öbdüm *

bu oran orantıyı nasıl tespit ettiniz acaba? zillere basıp manita ile yaşayanların çetelesini mi tutuyoruz dediniz. bırakın şu orta çağ zihniyetlerini. yok sevgilisi ile aynı evde yaşamış kızla evlenilmezmiş falan feşman. erkekler her haltı yesin, kadınlar sokağa çıksa suç. welcome to turkey.

evliliğin kadınları için kölelik aktine dönmesindendir. kadınlarında iş hayatında aktif rol almasıyla; kadından evliliklerinde hem iş hayatını hem ev hayatını yürütmesi istenmektedir. bu yükler bizi evlilik aktinden uzaklaştırıyor fakat sağlıklı bir birey olarak cinsel ve ruhsal bir ilişki içinde olmayı arzuluyoruz bu istek bizi sevdiğimiz bir bey ile aynı evi paylaşabilirim düşüncesine itiyor.

anlatılana göre, kişinin "bana ne ulan?" diye kendine sorarak konu hakkındaki endişelerinden kurtulabileceği artıştır. giren çıkan yok yani.

"yani ben benden önce sevgilisiyle aynı evde yaşamış kadınla evlenmek ister miyim? istemem herhalde" denmiş.

sanki o kadının çok da zgindeydi bu çakma hassasiyet. yalvarıyordu "evlen" diye anuna koyım.

bu hususta girmiş olduğum ilk tanımıma bakıyorum da...

evet biraz gülelim eğlenelim diye dokundurmuşum o zamanlar lakin herkes tepki koymuş bana..
şimdi düşüncelerim değişti mi?
kısmen değişti. herkes özgür. isteyen istediğiyle eve çıkabilme hürriyetine sahiptir. bu beni bağlamaz. ne yaparlarsa yapsınlar.
ama ben bir kıza benimle evlenmeden ayrı eve çıkmayı teklif etmezdim ya da bu türden bir teklifi kabul etmezdim. bir de kendimizi aynı çatı altında görelim bakalım. anlaşabiliyor muyuz demek bence saçma. evlenmeden evliliği deneyimlemek gibi olduğu için evlilikte yapabildiklerinizi evlenmeden de yapabildiğinizi gördüğünüzde evliliğin bir değeri, cazibesi kalmayabilir ya da azalabilir..

ilişkiye yararı olduğuna inanmıyorum. insanlar aynı evde kalmayınca birbirlerini tanıyamazlar diye bir kanun mu var?
evlilikteki başarısızlıkların sırf evlenmeden önce aynı evde yaşamamış olmaktan kaynaklandığını savunanlara katılmıyorum.

ayrıca burada atıp tutan bazı bey yazarların kız kardeşlerine böyle bir şey için izin vereceklerine inanmıyorum. ya da ne kadar medeni olurlarsa olsunlar içten içe rahatsız olacaklarını düşünüyorum..