sevgiliyi eve bırakmak

biten günün ardından sevgiliyi emin ellere emanet ederek gözün arkada kalmaması eylemidir.*

''apartman kapısından içeri girişini izlersin, girdi mi de iki dakika sonra da girdin mi içeri? tamam'' der kendi evine doğru süzülürsün. eve bırakacaksanız, bu racona uyacaksınız arkadaşlar.

yapılması gereken son derece düşünceli ve kibar bir davranış.

zaman, şehir, karşındaki kişinin bu olaya yaklaşımı falan hepsi toplanıp ortalaması alındıktan sonra duruma göre olması gerekendir.

bunlarda oylesine gülün diye

romantik harekettir. olması gerekendir.

ay keşke helalim kadını beni de eve bıraksa. yolu da uzatsa, beni bilas gezdilse...

ona desem ki ay direksiyonun ne iyiymiş ne kadar güzel sürüyorsun desem o da bana bende daha ne numaralar var... dese.



fakat biz o numaraları göstermesin zemin hazırlamayız. adabıyla sürsün arabayı, vites yerlerini karıştırmasın, ay pardon vites sandım filan bunlar hoş değil.

ilişkideki partneriniz için endişelendiğinizi ve ona önem verdiğinizi gösteren eylem.
tanımı yaptığımıza göre size bir anımı anlatayım.

üniversitede tanıştığım çok şirin ve oldukça şahsına münhasır bir hanım vardı. kendisi birinci sınıftan itibaren kız arkadaşım olmuştu. bu davranışı dört sene boyunca, üniversite bitene kadar yaptım. yolum iki saat uzuyor olsa da sabah okula gitmeden önce onu alıyor ve akşam okuldan dönüşte mutlaka önce onu evine bırakıyordum. bu durum beni o zamanlar asla rahatsız etmiyordu, hala rahatsız etmiyor. sonuç olarak ilişkimiz bir yere varamadı ama ziyanı yok ona yapmış olduğum fedakarlıkların hepsini severek yapmıştım. ve elbette onun da benim için yaptığı fedakarlıklar vardı.

unutamadığım detay ise şu, onu her evine bıraktığımda kapıya varmadan hemen eşikte bana dönüp neşeli bir gülümseme ile el sallar, kapı şifresini girip açtıktan sonra içeriye girmeden 1 adım geriye dönüp tekrar neşeli bir şekilde el sallardı. sonra içeri girer ve bende yaklaşık 2 saat sürecek evime olan yolculuğun tamamını bu son anımızı düşünerek geçirirdim. başlığı görünce anılarım canlandı ve sizlerle paylaşmak istedim.

hayatınızda en az bir kişiyi güzel sevin arkadaşlar, ve sonuç ne olursa olsun pişmanlık duymayın.

ince , beyefendice , centilmence , hoş bir jest

kombo yapmak istiyorsanız yola bırakıp gazlamayın, dış kapıyı anahtarı ile açıp içeri girene kadar bekleyin. bonus point.

ankarada yaşadığım durumdur. giderken iyidir sevdiğin insanla birlikte yolculuk edersin. evine bırakırsın. ama dönüş yolu ızdıraptır. 3 araç değiştiriyordum. en son araca ulustan biniyordum. ulusa giden minibüs de en son durak olarak tam pavyonların olduğu noktada bırakıyor. hatta ilk defa eve bırakıp dönüşüm de tam pavyonların orada inince şaşkınlıktan şöyle bir kafam döndü, ulus nerede diye sormuştum. meğer 100 metre ötesiymiş. oradan da yenimahalle tarafına geçiyordum. eve bırakıp dönmem 2,5 saati rahat alıyor belki de geçiyordu. lakin özellikle gece vakti yapılması elzem olan bir davranıştır. bırakın sevgiliyi, gece vakti normal bir kız arkadaşınızı da evine bırakmanız icap eder.