sevilen insandan vazgeçmek

gerçek olgunluktur . bazen doğru kişinin hayatındaki yanlış kişisinizdir ve sevgi denilen şey sizi bu ilişkinin içinde tutuyordur . bazen birinin hayatındaki kötü şahıs olmaktan korktuğunuz için ceketinizi alıp göçersiniz o coğrafyadan. asıl olgunluk sevilmekten vazgeçecek kadar sevmektir...

sevginin karşılıklı olmadığına kanaat getirildiğini gösteren detay.

aksi halde seven kişinin vazgeçebileceğine inanmıyorum. yeşilçam’da değiliz. hiç de olgun olunacak konular değil. bir çözüm bulunur, demeyin şöyle şeyler.

ta en başından vazgeçeceğinizi bildiğiniz kişidir. ama yine de "ya tam duraktan ayrıldıktan sonra gelirse otobüs" diye ikilemde kalır gibi bunda da kararsız kalırsınız. tabii sonra beklediğiniz yerin durak bile olmadığını anladıktan sonra nihayet bu olay gelişir.