sevişirdik bazen

teoman efendinin şarkısı. ilk çıktığı zamanları hatırlarım. o tarihlerde ankara'daydım. olgunlarda şaman diye bir bar vardı. kıç kadar bar. hala duruyor mu bilmem.

her hafta düzenli aşık oluyorum falan o tarihlerde işte. yan sınıftaki kıza aşık oluyorum. gittiğim bara düzenli gelen kıza aşık oluyorum. garson kıza uçuyorum. arkadaşımın arkadaşına aşık oluyorum. aşık olmayı her an yanımda olsun istiyorum. yoksa derin üzülüyorum falan. güzel olan her şeye meyilliyim. güzel olan her şey benim olsun kafasındayım. gittiği yere kadar. sallanmıyorum, sallayanlar oluyor ben başka birine daha aşık oluyorum. kararsızlık delirtiyor beni.

şaman'da yan masadakiler teomandan bahsediyor. yeni albüm dediler. korsan mp3'ten çalarıza bağlandı barda. açtı elemanlar. bu şarkı çalıyor.

sevişmeli, terk etmeli. anahtarlar unutuluyor, paspas var. yorgunluk var şarkıda cepte, vakitsizlik var. her halt var.

ben bu şarkıyı sevdim diyorum.

yine mi sevişiyorsunuz beyefendi.

muhatap mı var cebine koyiim ? dediğim başlık.

şehirlere bombalar, düşerdi her gece...

sanki bir kız hep yürüdü yollarda,
evimin önünde ayağını silerdi paspasa.
kapımı açardı gümüş bi anahtarla,
sanki hep gelirdi.
sevişirdik bazen.

adamım, idölüm teomanın harika şarkılarından biri daha işte. her biri ayrı güzel olduğundan artık en iyisi şu diyemiyoruz haliyle.

'şimdi kağıtların üstünde gidip gelen ellerim titremez artık
yolunu bilir şimdi'
birine alışmanın, onun bedenini tanımanın ve bunlara başlarken hissettiğin heyecanın çok güzel bir tasviri değil mi?
şarkının ritmi bile aşık olmak gibi biraz sevişmek gibi.