sevmek neden üzer sorunsalı

çünkü sevmek sevilen varlığı kaybetme korkusunu beraberinde getirir.

ben hiç iyi değilim ya..bir bağırmaya başlarsam duramam aklımı yitiririm diye cok korkuyorum..

sevmek silahı yere bırakmaktır, teslim olmaktır. savunmasız olduğun andır. savunmasız olduğun anda da vurulmak istemezsin...

beklenti yaratığı için.gerçekler eksi beklenti eşittir mutluluk.

*

psikolojik yanıtı => suçu başkalarına atmak için. olan sorunsal.

ilahlaştırıldığı için muhtemelen.

üzen şey sevmek değil belki de, beklentilerin karşılanmaması. zira kendimiz için sevmeyi bilmiyoruz. evet evet. bu işin bencesi bu. tam olarak bu.

evet aynen öyle kendimiz için sevmiyoruz. hep bir beklenti, hep bir adım, eyleme geçme hali. oysa sevgi, çok özel bir duygudur. üstelik manasına varılırsa insanı geliştiren bir olgudur. ve bu olgu, ruhsal sınırlarınızı zorlamanıza hatta aşmanıza sebep olan bir çok fizyolojik ögeyi de bünyesinde barındırıyor ki bu, yüzlerce yıldır her bireyde farklı aksetmiş ve milyon tane hikayeye de veri tahsil etmiş. kimse, ne tam şudur diyebilmiş ne de şöyle yaparsan şu sonucu verir deyip, formülleştirebilmiş. hal böyleyken, bu his bizi her bulduğunda, böyle dövünecek miyiz? yoksa üzülmekten korka korka sevmeyi mi unutacağız?..
yapmayın allah aşkına.

hem öyle hoş ki, karşı tarafın tavrına, haline edasında, hayata bakışına göre bir anda bambaşka bir şekle bürünmüyor mu? öyleyse neden sadece üzer tanımı üzerinden hareket ediyor ya da kaçınma kaçınma hareketine soyunuyoruz?.. bu da neticede bizi büyütmüyor mu?

bırakın üzsün, ve biz büyüyelim. kendi benliğimiz için sevebilelim, beklenti içine girmeyelim. öyle olunca emin olun aşkın üzme katsayısı da minimuma düşüyor. bunu yakın zamanda aşkın içinden geçmiş bir kardeşiniz olarak söylüyor ve ekliyorum. meğer ben bu zamana kadar hiç sevmemişim. aferin bana... naçizane.
ve ben şayet ölseydim de güzeldi.. ve bu yola değerdi. önemli olan yoldu, yolculuğun sonu değildi. ki bittiğine inanıyor muyum? asla... ve tabii bunları yazarken kulaklığımda sıla'nın insanım insan konulu şarkısı çalıyor. hal bu.. bu böyle...
ağlasalar duymam!..

sonsuz olamayacağını bildiğiniz için . sevmemin yetmediği durumlar ve insanlar var .

üzen kısmı sevmek değil karşılık alamamaktır.

ruhen ve bedenen insanı çok yoruyor çünkü.

karşılığı yoksa üzer.yoksa hayatın anlamıdır sevmek,sevilmek.
o yüzden kişileri takıntı yapmayın kafanızda.samimi sevilmeyi hakedecek insan çoktur,bulunur.

seveni üzerler, üzeni severler miydi neydi bir söz vardı o yüzden zaar...

sevip sevememek, seveni sevememek, canından böyle bezmek aman sorunsalı.

sevmek değil de beklentiler üzüyor esasında. kendinizden bile bir şey beklerken gerçekçi olunması gerekiyor o yüzden.

sıffır beklenti, sonsuz mutluluk.

bugün duyduğum güzel bir cümle vardı yazayım unutmadan. nereden hatırlamıyorum ama.

“ doğa, sanat ve aşk bizi özgün kılan tek alandır”

sevme biçimimiz tamamen bizimle alakalı yani. bir aşkı nasıl yaşadığımız bizi farklı ve biricik yapan, varoluşumuzu ortaya koyan en kıymetli şey. üzmesi de, mutlu etmesi de bizim aşk olma, sevgi anlayışımızla alakalı o yüzden.

her işte olduğu gibi ölçüsü kaçtığı zaman üzer. bakış açınızı değiştirin, kimseyi kendinizden fazla sevmeyin ve önemsemeyin. bunu karşınızdakine de hissettirin. gördğünüz ilgi kadar ilgi gösterin. ne eksik ne fazla. denge böyle ssğlanır. denge olan yerde huzur ve mutluluk olur.

az önce bir şey fark ettim. ben karşımdaki insanı sevdiğimde değil, onun beni sevdiğine ikna olduğumda bağlanıyorum. çok garip, fazla değer veriyorum hak ettiklerinden fazla seviyorum zannediyordum. meğerse sevmelerini seviyormuşum.

ınsan dogasi geregi kahpedir ve uzer .. kadin , erkek farketmez ..

karşıdaki hep zalımdır da ondan.

sevmek üzmez, sadece yanlış kişiye duygularını harcamak üzer.

bunun için maalesef mantık kullanmak gerekiyor. evet ''aşkta/sevgide mantık olmaz'' diye bir söylem vardır ama minimum miktarda olsa, zihninizin sizi dürtüklemesine kulak asmanız gerekiyor. zihin sürekli olasılık hesaplar. bir kulağınızın sürekli onu dinlemesinde bence zarar yok.

seversin, hayaller kurarsın.

hayallerin gerçekleşirse ne güzel, dünyanın en mutlusu olursun.
gerçekleşmezse orası muallak, daha kimsenin çözebildiğini düşünmüyorum.