seyircinin zekasını küçümseyen filmler

film ismi vermeden doğrudan olguya değineceğim filmlerdir şöyle ki, örneğin izleyicisinin zekasına güvenen bir yönetmen filmde bazı ipuçları vererek izleyicinin kendi zekasıyla doldurabileceği bilinçli boşluklar bırakır, ancak hedef kitle izleyicisinin zekasına güvenmeyen yönetmen insanlar bunu anlamaz diyerek ipucu ile falan uğraşmaz direkt izleyicinin gözüne sokar, örneğin kötü adam bir plan yaptığında izleyicisine küçümseyen yönetmen kötü adamı kendi kendine uzun uzun konuşturur mesela: ben şimdi ona gösteririm falancayı falanca yapacağım filancayı falanca yapacağım ondan sonra bunu bu şekilde yapacağım bunun sonucunda o böyle olacak aslında bütün bunları kendi kendine konuşuyor gözükse de seyirciye bakın yapacağım şeyler bunlar iyi dinleyin ha demektedir, gerçek hayatta hiçbir kimse bunu yapmaz, ama izleyicisinin zekasına güvenen bir yönetmen kötü adamı sadece düşünüp yılan gibi gözlerini kısarken gösterir sonra yapacağı kötülüğü hissettiren ipuçları verir ve izleyicinin takip etmesini sağlar, yine izleyicisine güvenmeyen yönetmen bir banka soygunu olayında boş kasayı göstermek yerine hırsızın bu kasa boş içindekileri boşaltmışlar bunu kim yapmış olabilir anladım bunu yapsa yapsa x yapmıştır şeklinde seyirciye bakın kasa boş bu adam bu kasayı falancanın boşalttığıdan şüpheleniyor bilin demek ister, ama seyircisinin zekasına güvenen bir yönetmen kasayı açtırır kamerayı da kasanın boş olduğunu izleyeceği gösterir sonrasında dolaylı yollardan kasayı kimin açıp soymuş olabileceği ile ilgili araştırmalara izleyici de dahil eder her neyse özetle yönetmen hedef kitle izleyicisinin zekasını küçümsememeli espri yapacaksa üst düzey bir espri yapıp seyircisinin zekasına güvenmelidir eğer bir gizem filmi yapıyorsa üst düzey bir gizem yapıp izleyicinin zekasına inanmalıdır ve yine hangi türde hangi filmi yapıyorsa bunu da üst düzey yapıp seyircesine sunulmalıdır baş yapıtlar ancak bu şekilde ortaya çıkar