kitap okumayanları küçümseyen insan

kitap okuyacak fırsatının olmadığını düşünememiştir ya da kitap okumayan kişinin kendi tercihidir bu. kimseyi alakadar etmez. "iki kızla kitap kültür üzerinden mesajlaşayım" diyen tipler daha bir samimiyetsiz geldi nedense bana!!!

kitap okumayanları küçümseyen insan eğer öyle bir davranış sergiliyorsa zaten boşa kitap okumuştur demek istediğim başlık. bir sürü kitap okuyup kitap okumayanları küçümsüyorsa ben onun okuduğu kitabı ..........

okuduğu kitapları boşuna okumuştur dediğim insan. istersen filozof atakan ol, bu sana hiçbir zaman hiçbir kimseyi küçümseme hakkı vermeyecek.

niteliği değil niceliği önemlidir. ahmet batman, watpadd kitapları gibi şeyler okuyorsa şayet hiç okumaması daha iyidir.

kitap okuyup aydın olmak, entellektüel bakış açısına sahip olmak tanımında küçümsemek değil benimsemek vardır. eğer ki bilgini satıp sükse yapmak için okuyorsan hiç okuma arkadaşım. aksine sen öyle bir yol tutmuş olmalısın ki okumayan da sana bakıp imrenmeli, bilinmeyen güçlerce kendini okurken, araştırırken bulmalı. yahu neymiş bu okumanın sihri deyip kitaplarda kaybolmalıdır.

kendini “oldum” sanan, insanlara üstten bakmayı kendinde hak olarak gören insancık.

hiçbir zaman gerçek bir okuyucu olmamıştır. çünkü emin olun, okuyan insan onları küçümsemek yerine okumaya teşvik ederdi. okuduğu için bunu yapmasını bilirdi. zira okumamak kısa vadede insana bir eksi getirmez ama okumak her zaman artı getirir.

kitap okumak kişide davranış değişikliği meydana getirmiyorsa okuduğu kitabın ona pek faydasının olduğunu söyleyemeyiz. birisini küçümsemek insanın kendisini büyütmez aksine çevreden çok itici bir görüntüye bürünür. yaptığı eyleme tezattır velhasıl.

senede 1 kitap anca okurum , eleştirsinler umrumda olmaz herkesin hayatı farklı.

eleştirmekten ziyade okumaya teşvik etmeye çalışmak doğru olandır. zaten kitap okuyan insana okuduğu kitaplar gerçekten bir şeyler kattıysa, kişi, insanları direkt eleştirmek yerine anlamaya ve yardımcı olmaya çalışmasının daha iyi olacağını bilir.

ne teşvik etmeye, ne de küçümsemeye gerek yok. dünya bir gölge oyunuysa karagözlere de ihtiyaç var. yoksa keyfi olmaz yaşamanın.

çok da şeyapmayın yani dediğimdir.

okumanın daha çok öğrenmeyi gerektiğini, bildiklerinin daha hiçbir şey olduğunu ve bildikçe bilmediğini farkedememiş; sadece haneye puan yazdırmak için, sadece sayı cetveli tutmak için okumuşun halidir.

kitap okumayanlar da bazen küçümseyecek davranışlarda bulunuyorlar demek istediğim başlıktır. mevzu kitap okumuyor diye birini aşağılamak değil de yapılan aşağılık hareketleri kitap okumamasına bağlamaktır. kitap okumak bir alışkanlık meselesidir insan isterse pek ala vakit ayırabilir. günde birkaç sayfa da olsa, lanet olsun tuvalette dahi olsa, hatta kitap kurduysa boyun düzleşmesi veya skolyoz gibi bir sıkıntı yaşayıp ağrılar da çekse okuyabilir. bahane yaratmaya lüzum yok okumuyorsa istemiyordur bu kadar.

kendini, evreni, hayatı anlamak için kitap okuyanlar olduğu gibi kendini, evreni, hayatı unutmak için de kitap okuyanlar vardır.

ortaokul 2. sınıfta öğretmenimin çalıkuşu kitabını zorla okutarak kitap kapağını görünce bana fenalıkların bastığını bilmeyen, kitap okuyunca kişisel gelişimin nirvanaya çıktığını sanan, odasına kitaplık yaptırıp caka satan mesnetsiz insan türüdür.

hayatım boyunca 3 kitap okudum. çalıkuşu, harry potter 1, taş meclis. şöyle bir bakim bilgisiz, nasıl davranması ve konuşmasını bilmeyen, bir amacı olmayan, kendini ifade edemeyen, seviyesiz birimiyim? yo değilim. demek ki neymiş kitap okumak seni tenzin gyatso yapmıyormuş.

ayrıca hayranım o yüzlerce kitap okuyup, onların içinde maceraya çıkan insanlara. özenmişimdir hep. onları öpüyorum.

küçümsüyorsa, küçülüyordur. kitapları takı niyetine alıyor, ziynet eşyası gibi sergiliyordur.

görsel şovun birinci hamur kağıda basılmış yürüyen halidir. kendini ilk ve tek basım zannetmek de cabası...

bu tarz insanların önsözünü bile okumamak lazım.

fırsatınız varsa kapaklarını dahi açmayın pişman olursunuz.

ondan sonra okumayanlar bu ülkede benim geleceğime de karar veriyor. gayet de küçümserim , ayıplarım. bu da benim tercihim. okumayıp kendi karar mekanizmasını geliştiremeyenlerin belirlediği bir sistemde yaşıyoruz.

bu toplum da herkes kendi işine, kendi derdine baksa çok daha yaşanılası bir yer olacak. herkes kendine okuyor, demek ki okumuş okumuş ama hiçbir şey nasiplenememiş insandır.

biraz daha kitap okuması lazım diyeceğim ama okudukça daha fazla küçümsemesinden korkarım.

küçümsemem. çalıştığım iş yerinde teknik bilgiler konusunda en iyi olan iki kişi hayatlarında edebiyat metni okumamış kişiler. teknolojiyi harika kullanıyorlar. belli ki zehir gibi kafaları var. önleri açık. edebiyat okuma konusunda da netler. şöyle söylüyorlar; işime yaramayacak bir şeyi okumam.

bu arkadaşlarla fikri bir şey konuşmak kolay olmaz. olaylara yüzeyden ve çok zaman pencerelerinden bakarlar. derinlere dalmaları çok görülmez. empati yetenekleri gelişmemiştir ve başkalarının yaşamları ile ilgili kanılara, kendi yaşamlarını “doğru” kabul ederek varırlar. başka coğrafyaların yaşayışlarına dahi kendi coğrafyasının yaşamını idealize ederek bakarlar.

doğruları nettir. çelik zırhlı zihinlerindeki bu doğruları değiştirmek kolay değildir. bu zırhın içinde işe yarar şeyler ve öğretilmiş normaller dışında çok bir şey yoktur.

küçümsemem. onlarla yakın arkadaş olamam. konuşacak çok şeyimiz yoktur.