seyrani

hiç (yazar)'ın bir ukdesidir.
seyrani, 1800-1866 yılları arasında kayseri'de yaşamış türk bir halk ozanı olup daha çok taşlama tarzındaki türküleriyle bilinir. seyrani; sivri dili yüzünden pek çok kişiyle mahkemelik olduğu için bir süre sonra istanbul'dan kovulmuş, memleketine geri dönerek sefalet içinde ölmüştür. aşık seyrani'nin en ünlü taşlamalı şiiri şudur:
''ormanda büyüyen adam azgını
çarşıda bazarda seyran beğenmez
medrese kaçkını softa bozgunu
selam vermek için insan beğenmez

alemi ta'n eder yanına varsan
seni de yanıltır mesele sorsan
bir cim bile çıkmaz karnını yarsan
meclise gelir de erkan beğenmez

her çeşit insandan bir kaç eşi var
mektepten koğulmuş günah işi var
rabbi yesir'inde dört yanlışı var
tahsil etmek için irfan beğenmez

yayladan yaylaya konup göçer de
arpayı buğdayı ekip biçer de
mısır yaprağını kıyıp içer de
tütünü bulunca duman beğenmez

seyrani söyledi bu doğru sözü
haddeden çekilmiş doğrudur özü
şehre gelin gitse bir köylü kızı
la'l ü güher ister mercan beğenmez''

yakın zamana kadar develi meydanındaki heykeli, atatürk'ün akdenizi işaret eden heykeli ile karşılıklıydı ve "seyrani çalıyor, atatürk oynuyor." derlerdi.