1.
çinli yazar yu hua'nın modern çin halk cumhuriyeti ile mao zedong dönemini karşılaştırdığı ve her iki dönemde de yaşadığı ilginç anıları yazdığı kitap.
mao döneminde, özellikle kültür devrimi sırasında, yaşanan saçmalıklara rağmen; muhtemelen gençliği mao döneminde geçtiği için, mao dönemine nostaljiyle bakıyor anladığım kadarıyla. 90 sonrası çin'i ve çinli politikacıları pek beğenmiyor anladığım kadarıyla.
sadece soyadı mao olduğu için, "senin soyadın nasıl mao olabilir?! dünyada tek bir başkan mao vardır! sen karşı devrimci misin?" diye linç edilen sendika başkanına; infazı yapılacak olan politikacıların hastanelere götürülmesine üzüldüm. demek ki çin dediğimiz ülke sanayileşmiş bir saddam dönemi ırak'ı...
ayrıca japonca azenshisshou (唖然失笑) ile mandarince yǎránshīxiào (哑然失笑) deyimlerini öğrenmeme katkıda bulundu bu kitap.
nasıl derseniz:
zhou enlai öldüğünde, herkes yalandan ağlarken yu hua'nın birden gülesi gelmiş ve kahkalarını güç bela zaptedebilmiş.
kimse güldüğünü görmesin diye de kafasını kollarının arasına alıp önündeki öğrencinin sandalyesine doğru yumulmuş. yine de vücudunun tepkilerini gizleyememiş.
neyse ki öğretmenleri bu hareketini "aşırı derecede ağlamak" şeklinde yorumlamış da kellesini kurtarabilmiş.
bir de mao döneminde herkesin aynı ücreti alması da ilginç geldi.
mao döneminde, özellikle kültür devrimi sırasında, yaşanan saçmalıklara rağmen; muhtemelen gençliği mao döneminde geçtiği için, mao dönemine nostaljiyle bakıyor anladığım kadarıyla. 90 sonrası çin'i ve çinli politikacıları pek beğenmiyor anladığım kadarıyla.
sadece soyadı mao olduğu için, "senin soyadın nasıl mao olabilir?! dünyada tek bir başkan mao vardır! sen karşı devrimci misin?" diye linç edilen sendika başkanına; infazı yapılacak olan politikacıların hastanelere götürülmesine üzüldüm. demek ki çin dediğimiz ülke sanayileşmiş bir saddam dönemi ırak'ı...
ayrıca japonca azenshisshou (唖然失笑) ile mandarince yǎránshīxiào (哑然失笑) deyimlerini öğrenmeme katkıda bulundu bu kitap.
nasıl derseniz:
zhou enlai öldüğünde, herkes yalandan ağlarken yu hua'nın birden gülesi gelmiş ve kahkalarını güç bela zaptedebilmiş.
kimse güldüğünü görmesin diye de kafasını kollarının arasına alıp önündeki öğrencinin sandalyesine doğru yumulmuş. yine de vücudunun tepkilerini gizleyememiş.
neyse ki öğretmenleri bu hareketini "aşırı derecede ağlamak" şeklinde yorumlamış da kellesini kurtarabilmiş.
bir de mao döneminde herkesin aynı ücreti alması da ilginç geldi.
devamını gör...