şiirsel olarak nasılsınız sorusu

ben şöyle;
âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su

bir tanımda cahil kaldık.

serbest düşme... yok o fizikteydi. serbest vezin o zaman; kafiyesiz, ölçüsüz, kifayetsiz...

fevkaladenin üç tık altındayım efendim. kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde. yaşamaya çalışıyorum.

gül çiçeğim, yazım, kışım, baharım,
camların buğusuna adını yazdığım,
bakmaya kıyamayıp, bakmadan duramadığım,
ruhuma fısıldayıp, rüyalarıma çağırdığım,
yedi nota, yedi renk, üç harfim
nasılsın...

"bazen lirik bazen epik
bazen çağdaş bazen arkaik
bazen uyak bazen redif
bazen gerçek bezen fiktif
bazen dörtlük bazen beyit
bazen susam bazen simit
bazen uysal bazen rijit"

dertli gönüllere giren
işte benim levi müren

ulan öldürdüler bizi bu pezevenkler
bir tek günümüz geçmiyor
ahsız ofsuz
bir tek günümüz geçmiyor
borçsuz harçsız
bir tek günümüz be yahu,
bir tek günümüz oh diyesi
ulan öldürdüler bizi bu pezevenkler
yahu kimin bu topraklar
yahu kimin bu denizler
bu ormanlar bu tirenler
bu gemiler uçaklar
bu madenler kimin yahu?
kıydılar alımıza morumuza
bu pezevenkler
kıydılar yazımıza baharımıza
işimiz gücümüz mayın taramak
işimiz gücümüz ölü taşımak
işimiz gücümüz umuda yatmak
ulan öldürdüler bizi bu pezevenkler..

dilucu necəsən soruşub getmə..
dayan, izah edim necəyəm indi
dağılmış binayam, sökülmüş yolam
toz altda boğulan küçəyəm indi..
"xəzər süleymanlı-necəsən"

avareyim, asudeyim, yorgunum...

bir edebiyatçı olarak sadece şunu söyleyebilirim;

zaten yazabildiğim için ve bu yeteneğim baskın olduğu için edebiyat fakültesinden mezun oldum ve üstüne yetinmeyip akademik kariyere çıktım.

ne demiş lorca?

“to find a kiss of yours
what would ı give
a kiss that strayed from your lips
dead to love”

emilip bir köşeye atılmış çokomel tüpü gibiyim. *