sınavda başınıza gelen komik olaylar

lise ikide coğrafya sınavındayım. devkazanı yazmak yerine kazandibi yazmışım... okuyan hoca kahkaha atıyor, arkadaşınızın karnı acıkmış bir tatlı ısmarlayın dedin. çıkışta kazandibi yedik.

bugün girdim sınava. söylemezsem çatlayacağım. hepimiz pür dikkat sorularımızı çözerken sınıfta zort sesi yankılandı. bayağı gürültülüydü. birkaç kişi kıs kıs güldü ancak o koku yarım saat gitmedi şakasız.

orta 2 de... sınav kağıdına h2o yerine h02 mi yazdım ho2 yerine h2o mu ne...
hocanın kağıtları dağıtmadan önce sınıfda böyle bir malın aramızda dolaştığını söylemesi...
ben de dahil sınıfın bir tarafıyla gülmesi...
ve bunu benim yazmış olmam.

en arkanın bir önünde oturuyordum. denemedeydik. ben de yarı arkama dönmüşüm yarı önüme. karnım bi guruldadı. ses yankılandı dördümüz arasında. o dört kişi haykırmamızı tutmaya çalışıyorduk. komikti.

orta sondaydı galiba (bugünün sistemiyle 8. sınıf). biyoloji sınavı oluyoruz ama sınav gözetmenliği yapan hoca aşırı gevşek bi tip. hiç bizle ilgilenmedi, herkes birbirinden kopya çekti sınav boyunca. bir tane soruyu sınıfta 1 kişi cevaplayabilmiş. herkes de ondan ve ondan duyanlardan duyyduğunu yazdı kağıda. pleura zarı mıydı neydi cevap. plevne zarı falan bile yazan çıkmış kağıdına. dersin hocası elbette kopya çektiğimizi anlamış kağıtları okurken ama bayağı da gülmüş plevne zarına. hahah.

bir de lise 2 olması lazım. ders tarih, konu osmanlı-rus savaşları. bi arkadaş, bi osmanlı savaşı sorusunda, savaş kimler arasında oldu kısmına "otranto devleti ve rusya" yazmış; birinden kopya istemiş ve osmanlı'yı otranto olarak anlamış. hahahahah. ulan sınavın konusunda osmanlı var zaten. bomboş bi arkadaştı da bu kadar boş olduğuna biz de inanmakta zorluk çekmiştim.

sene 2010, üniversite ikinci sınıf ilk dönem termodinamik sınavındayız. dersi veren hoca evlere şenlik bir adam, tepegözden slaytları okuma zahmetine bile girmeden sırayla geçen gamsız bir amcamız. ama bizim olayın asıl kahramanı onun asistanı.

sınavlar akşam altıda olurdu bizde, ders güme gitmesin diye. zaten zindan gibi okulda akşam altıda sınava girmek psikolojik harp olurdu.

sınav başladı, millet yardırıyor termodinamiğin birinci ikinci yasası derken sınıfın gevşek ve özgüven timsali karakterlerinden biri on beş dakika sonra amfiye dalıyor. her yer dolu, kendine yer aramaya başlıyor. derken bizim işgüzar asistan fırsattan istifade bunu paylamaya çalışıyor. böyle sorumsuzluk olmaz, bu ne rahatlık, bu saatte sınava mı gelinir, bu kafayla senden bir şey olmaz diye yükseldikçe yükseliyor.

kendinden emin, cool dostumuzun cevabı ile amfide herkes hem şaşırıyor hem de kahkahayı basıyor.

"hiçbir şey olamazsam gelir senin gibi okulda asistan olurum."

hatırladıkça gülerim.

ortaokulda matematik sınav sonuçları açıklanmış, ben de daha bakmamıştım. hoca sınıfa girdi sınavla ilgili konuşurken "bu sınıfta 100 alan da var 2.5 alan salak ta" deyince hepimiz güldük. ders sonrası sınav sonucuna baktığımda 100 üzerinden 2.5 alan o salağın ben olduğumu öğrendim. hatta hoca buçuklu puan veremediği için 2 girmişti.

bsnim en komik olayım sınıf arkadaşlarım ilk vizelere girerken benim çoktan devamsızlıktan kalmış olmamdı.

ösymnin bir sınavındaydım. sınaın yarısı bitmişti. artık gözlerim yoruldu. uyku bastırmaya başlamıştı. verdikleri mendili yuzume sureyim bir acılayım dedim. dezenfektanlı mendil oldugunu unutunca anlık bir körlük yasadım. gözetmen kesin eve gidip yarım saat güldu o halime. uykum açıldı ama.

sınavların birinde kalemimi kaybettim. masanın üstünde yok, yere düşmemiş, nerede bu kalem? bayağı bir aradım kalemi ama yok. meğer kulağımın üstüne koymuşum.