yazarların yaşadığı komik olaylar

gıda sektöründe faaliyet gösteriyorum. turistik bir belde de bir restoran açma planımız var.
sarı siteye girilir, ilanlar tek tek kontrol edilir.en sonunda uygun bir ilan bulunur.
ilan sahibiyle iletişime geçtim biraz yaşlıca biri, restoran , gazino ve pansiyonu aynı anda kiraya verecek kira da uygun sayılır. ruhsat problemi var mı? v.s bir çok bilgi alınır ve yola çıkılır.
yüzlerce km yol yaptıktan sonra tarif edilen yere gittim, bahsedilen hiç bir şey yok, neyse biz amcayı bulduk
- amca bahsettiğin yer neresi
* burası oğlum
-amca orada bir taş var
* heh orası gazino
- restoran,pansiyon nerede
* (yıkık bir dam gösterip) burası , şuraya uzanıp yatarsın şurada duş alırsın, ben de çatıya taşınırım(çatı yok)
beynin 15 dk lığına kendini kapadı.
amca bize bir şiir okudu.1992 yılında basılmış kendi şiir kitabını imzalayıp verdi.
şizofren bir amcamız bizi dumura uğratıp yüzlerce km yol yaptırdı.
işin garibi o kadar ciddi anlatıyorki telefonda anlamak imkansız.
her işte bir hayır varmış diyip geri döndük, şiir kitabını da okudum.yaklaşık 30 yılda yazmış.

istanbul'da eminönü dolmuşuna bindik. dolmuş dümdüz yolda bi sağa kırıyo bi sola adam selin seliin demeye başladı. bi kadınla çocuğu indi adam bize bağırıyo bakın lan çocuk pislemişmi orayı diye biz tabi yusuf yusuf baktık yok abi müsait bi yerde dedik daha yolun yarısı. adam tamam abicim dedi gazı bi kökledi burası teksas ehehee diye bağırıyo karşı şeride geçti kornaya asıldı. benim içim dışıma çıktı o***** çocuğu diye bağırmışım arkadaşım tuttu beni indirdi. dolmuşçular manyak adamlar harbiden

lisedeki yoklama defterlerini bilirsiniz. ayakta ona bakarken arkadaşım da yanıma oturdu. dengemi kaybedip üstüne doğru düşerken defteri kapatma ihtiyacı duydum nedense. defterin ortasına kafasını sıkıştırmıştım herkes şok tabii.

bir gün beşiktaş'da belediye otobüsünde gidiyorum.
boş yer buldum ve oturdum. sonraki durakta da eli bastonlu yaşlı bir amca geldi. bende kıllığına adama yer vermedim. adam benim oturduğum koltuğun yanına geldi ve ayakta benim yer vermemi bekliyordu fakat ben yer vermedim. neyse adamın da bastonu otobüs hareket ettikçe bir o tarafa bir bu tarafa kayıyor. mal gibi dayanamadım ve yaşlı amcaya 'amca bastonun ucuna lastik takarsan kaymaz' dedim. adam şöyle baktı sonra 'o lastiği zamanında baban taksaydı simdi sen olmazdın, ben de orda oturuyor olurdum' deyince bütün otobüs koptu. işte o gün bugündür belediye otobüsüne binmem...

benim puanım 10/2. ilerde daha iyilerini yazacağına eminim.

biraz da gerçek komik bir anı dinleyin sözlük. yer eskişehir sene 2003. üni.yi kazanmışım. gittik işte annem kuzenimle liseden bir arkadaş da kazanmış beraber ev tutacaz. eskişehir kaynıyor ev yok çıldıracağım. neyse zor bela hallederiz kadir tipli birinden bir dökük ev bulduk. ev sahibi ise bomba bir değişikliğe sahip ama o başka hikaye. neyse sınıftan bir üçüncü bulduk yerleştik, başladık. üniversite ilk sınıf resmen karşı cinsin eşleşme dönemi gibi 10 kişilik bir grup oluşuyor sonra esra erol misali çift haline gelme süreci, güvercin misali kurlar falan. neyse bir akşam şimdiki deyimi ile partileyim dedik. o zaman alkol her şey ucuz, gençler bilmez efesin 5 lt musluklu fıçıları falan var. doldurduk nevaleyi doluştuk eve kızlı erkekli. ortam ısındı herkes birer avcı kızlar ise ceylan misali* apartmanda da otomat dediğimiz merdiven elektriği yok öyle bitik bir kiracı portföyü var. neyse hafiften alkol kana karıştı tam güzelleşiyoruz kapı çaldı. ben ev sahibi yakışuklu brad hemen gittim tabii cool cool kim ulan bu teress hesabı. kapıyı bir açtım karanlıkta hökümet gibi kadın dediğimiz ebatta başörtülü yelekli kaşlar birleşik dişler çürük görünümlü bir teyze, ellerini ovuşturarak ben geldiiiim dedi sırıtarak ve depar bir yürüyüşle eve daldı. o an hissettiğim tamamen hani rüya görüp rüya olduğunu bilirsin ya acaba mı diye? bir vicudumdaki tüylerin dikelmesi oldu. brad'ten bir anda çocuklar duymasın selami'ye evrildim. kadın mazhar osman polikliniğinde gibi volta atıyor, kızlar bastı çığlığı benim akıncı kişilik gitti ben ancak birinizi savunurum falan diyorum. mutfakta meyve kesen kızlardan da bıçağı kaptı mı! iyice karıştı ortalık hışt huşt defaol yapma etme diyoruz da kadın oscarlık bir deli. biz yorulana kadar sürdü bu olay akabinde bir baktım bizim 3. ev arkadaşı pis pis sırıtıyor. dedim bir iş var noluyor lan diyorum buna bu sırada bizim teyze de gülmeye başladı oturdu. olayın gerçeği açığa çıktı. bu aplamız alt komşu daha önce hiç görmedim. alt komşu kadının evlenmemiş hafif çatlak kız kardeşi. yukarı öğrenci geldiğini biliyor ya üşenmemiş film makyözü kalitesinde makyaj yapıp o sabah arkadaş evdeyken kapıya dayanmış. bizimkinin kapıyı açması ile bütün küfür darcığını boşaltmasıyla kadın şakayı erken bırakmış ammaa bizim çakalda ampul yanmış hemen ve akşama da yapsana abla bunu kalabalık olcaza bağlamış. kadın da kabul edip bize bu güzide anıyı kazandırmış. neyse bu kadar uzunu kim okur bilmem de aklıma geldi birden bu anı. oscarlık deli rolü yapan teyzem hayatta ise selamlar.

geçtiğimiz kış bir gün beylikdüzünde işim vardı ve hava buz gibiydi.işimi halledip acele ile eve gitmeye çalışıyordum.genişçe bir kaldırımda yürümeme rağmen tam karşımdan bir adam hızlı adımlarla tam da bana yönelmiş bir şekilde yürüyordu.o sırada kulaklıklarım takılı ve yüksek sesli müzik artı kafamdaki bu adam neden bana yürüyo soruları ve buz gibi soğuktan beynim durmuş gibiydi. adam iyice yaklaştığında kulaklığımı çıkardım ve adam bana hızlıca "hastane ne tarafta tarif edebilir misiniz?" dedi.ben de aynı hızlılıkta "biliyorum ama söylemem" diyiverdim ve adam korkup uzaklaştı.hala neden öyle dediğimi bilmiyorum o an çok komikti lütfen gülün teşekkürler.

3 senedir yok öyle bir şey. ondan öncesini de hatırlamıyorum. hep rezil kötü anılarım hafizamda yer edinmiş rahatsız edici de doğrusu.

otobüse bindim. bir vatandaş "pardon beyefendi düğmeye basabilir misiniz acaba" deyince gömleğin düğmesine bastım. tabi tüm otobüs yarıldı gülmekten.

dayım türkiye hesabındaki parayı norveç'te ki restoranının hesabına göndermişti ve devlet o paradan vergi kesmişti.

büyük ihtimalle anlatınca komik olmayacak olaylardır.

eheeee ya böyle anlatınca komik olmadı ehehe.

o olaya tanık olmayanlar için komik gelmeyecek "gülsenize oğlumm" dedirtecek anıları toplayan başlıktır. bence komikti o yüzden bana kalsın.

bir düğünde çocukken başıma gelmiş olaydır.
ben yaklaşık 5-6 yaşlarındayım. düğünün çocuklar için en iyi aktivitesi şüphesiz balon alıp boyuna onunla oynamaktır, ben ve kuzenlerim de balonla oynuyorduk. sonra balonu yere değdirmeden birbirimize atma şekline evrildi oyun. içlerinde de en küçük benim, haliyle onlar kadar hızlı olamıyorum. balonu bana doğru attı biri, balon beni aşıp arka tarafımda duran bir kadına doğru uçmaya başladı. ben koştum, koştum ve tüm hırsımla balona bir tekme savurdum.
tekme balona değil kadının kıçına geldi.
masaların arasında bir yerdeydik, ben hemen birinin altına girdim*. diğerleri de benim gibi toz olmuş, bir tek balonu bana atan kaçamamış. tokadı da o yedi.
yalnız olayın üzerinden o kadar yıl geçti, benim gözümden o kadının kıçının lup lup sallanışı gitmedi. çok sert vurmuş olmalıyım, kaçamayan kuzenim çok azar işitti. ben doğruyu söyleyemedim* ama o sağ olsun beni ele vermedi.

sevgilimle birlikte olduğumuz bir gün çimlere oturduk öylece sigara içiyoruz bir iki saat güzel muhabbetten sonra kalkalım dedik. otururken nemli olduğunu farketmediğimiz çimler bir tarafımızı ıslatmıştı ne yapsak çok mu kötü görünüyor acaba deyip birbirimizin kabasına bakarken kenardan bir yerden fırlayan teyze olsun yavrum ne olacak kötü bir ıslaklık değil sonuçta dedi. komik bir olay da değildi. ama sonradan hatırladığımızda güldüğümüz garip bir anıdır. olay örgüsü çok garip bir kere. neyse teyzecim sana seslenmek istiyorum bugün buradan sorunlu musun? kızın yanında rezil ediyorsun.

otobüs tıklım tıklım dolmuş ayakta gidiyoruz bir teyze bindi biraz fazlaca toplu ve kısa bir teyzeydi ayıp olmasın ama gerçek manada top gibiydi teyze yerleşemeden şoför gaza basınca teyze de dengesini sağlayamadı haliyle üzerime doğru bir yıkıldı ama o nasıl bir yıkılmak kollarımı açtım teyzeyi tutayım derken camla vücudum bir bütün oldu teyzeye ayıp olmasın diye gülmemeye çalışıyoruz ama herkes patladı patlayacak o gün bugündür teyzelerden uzak duruyorum

orta okul dönemi 2002 falan kırklarelide ecnebi ibadethanesi varmış diye duyum aldık. hakikaten de minik bir havraymış duyduğumuz yer sanırım şimdilerde kapalı ama o zaman hahamı cemaati olan bir yermiş. biz de 3 5 salak gittik görmeye kapısında bir abi karşıladı bizi ama adamın bakışı bile küfürden 4 yıl yatırır. aramızda konuştuk kim gider sorar lan falan derken birimiz neyse cesaret etti önden doğru adama aynen şu soruyu sordu "abi burası kılise mi?"

herifin resmen tadı kaçtı "yok abicim y.rr.k başı" diyip postaladı bizi.

öyle birden sorunca aklıma gelmedi denir ya, heh işte aynı durumdayım.
ayrıca bana komik olan başkasına komik olmaz.

bi dugunde bi kadin ablamin ayaginin ucuna topuklu ayakkabinin topuguyla basmisti. birkac gun sonra ablamin parmaginin catladigini ogrenmistik.

hastanenin bahçesinde önlükle oturmuş sigara içiyordum. teyzenin biri gelip sen doktorsun şu nerede dedi, her sakallıyı deden sanma diyemedim.
fizyoterapistim :').