1.
anna sewell'ın ilk ve tek romanıdır. ilk basımı 1877'de yapılan bu kitap bir atın otobiyografisidir.
birkaç kez beyazperdeye de uyarlanmış bu kitabınsa bendeki yeri çok özel. kısaltılmış ve resimli versiyonu hayatımda okuduğum ilk romandı. hatta elimdeki 2004 basımında ad-soyad-okul numaram ve 3/a yazıyor.*
birkaç kez beyazperdeye de uyarlanmış bu kitabınsa bendeki yeri çok özel. kısaltılmış ve resimli versiyonu hayatımda okuduğum ilk romandı. hatta elimdeki 2004 basımında ad-soyad-okul numaram ve 3/a yazıyor.*
devamını gör...
2.
anna sewell adlı yazarın tek kitabıdır. atın kendi ağzından yazılmıştır. başta sizi pek etkilemeyebilir ancak sonda yük hayvanlarının yaşam şartlarının bu derece korkunç olduğunu zencefil üzerinden görmek beni çok etkiledi ve üzdü. farkındalık yaratabilecek bir çocuk(?) kitabı.
devamını gör...
3.
adı sıyah ıncı olan bır atın hıkayesı.
sımyacı da da bu vardı. adam dunyayı arsınlıyordu, hazınesını evının bahcesınde buluyordu. hayat.. baslıyoruz.. dunyayı gezıyoruz. acılardan, tatlılardan, tuzlulardan, eksılerden gecıyoruz. bıraz guluyoruz, bıraz aglıyoruz. bıraz yoruluyoruz, bıraz heveslenıyoruz. ve sonra evımıze, baslangıc noktamıza dondugumuzde toplam hareket sıfır ama canımın ıcı, ıcerık degısmıs kı..
"annem bana dunya uzerınde cesıt cesıt ınsan oldugunu soyledı: kımılerı ıyı, kımılerı budala. ıyı ellere dusecegımı umuyordu. gel gor kı bı at kendısını kımın satın alacagını ve kımın surecegını asla bılmezdı. "bu bır sans meselesı" dedı. "sen sen ol her zaman elınden gelenın en ıyısını yap. ıyı bır namın olsun.""
**
ınsanlar savastan yuce bır seymıs gıbı soz edıyorlar dedım yanımdakı cesur ata. onlar hıc savas gormemısler. ortalıkta dusman fılan yokken ıyı tabıı. ama bınlerce yıgıt adam ve at oldugunde ya da sakat kaldıgında ısın rengı degısıyor, dedı at.
**
"benı kuru samanla dolu, mıs gıbı bı ahıra goturduler. harıka bır yemekten sonra burada mutlu olacagımı dusundum. canım evım..."
**
bu huzurlu yerde bır yıldır yasıyorum. joe seyıslerın en ıyısı ve en ıyı kaplısı. ısım kolay ve keyıflı, gun gectıkce gucumu ve moralımı yenıden topluyorum. bay altınkalp gecen gun john a soyle dedı.: bu senın elınde en az yırmı yıl yasar.
bazen sabahları tam uyanmak uzereyken bırtwıck te bahcede, eskı arkadaslarımla beraber elma agacının altında oldugum hıssıne kapılıyorum..
sımyacı da da bu vardı. adam dunyayı arsınlıyordu, hazınesını evının bahcesınde buluyordu. hayat.. baslıyoruz.. dunyayı gezıyoruz. acılardan, tatlılardan, tuzlulardan, eksılerden gecıyoruz. bıraz guluyoruz, bıraz aglıyoruz. bıraz yoruluyoruz, bıraz heveslenıyoruz. ve sonra evımıze, baslangıc noktamıza dondugumuzde toplam hareket sıfır ama canımın ıcı, ıcerık degısmıs kı..
"annem bana dunya uzerınde cesıt cesıt ınsan oldugunu soyledı: kımılerı ıyı, kımılerı budala. ıyı ellere dusecegımı umuyordu. gel gor kı bı at kendısını kımın satın alacagını ve kımın surecegını asla bılmezdı. "bu bır sans meselesı" dedı. "sen sen ol her zaman elınden gelenın en ıyısını yap. ıyı bır namın olsun.""
**
ınsanlar savastan yuce bır seymıs gıbı soz edıyorlar dedım yanımdakı cesur ata. onlar hıc savas gormemısler. ortalıkta dusman fılan yokken ıyı tabıı. ama bınlerce yıgıt adam ve at oldugunde ya da sakat kaldıgında ısın rengı degısıyor, dedı at.
**
"benı kuru samanla dolu, mıs gıbı bı ahıra goturduler. harıka bır yemekten sonra burada mutlu olacagımı dusundum. canım evım..."
**
bu huzurlu yerde bır yıldır yasıyorum. joe seyıslerın en ıyısı ve en ıyı kaplısı. ısım kolay ve keyıflı, gun gectıkce gucumu ve moralımı yenıden topluyorum. bay altınkalp gecen gun john a soyle dedı.: bu senın elınde en az yırmı yıl yasar.
bazen sabahları tam uyanmak uzereyken bırtwıck te bahcede, eskı arkadaslarımla beraber elma agacının altında oldugum hıssıne kapılıyorum..
devamını gör...
"siyah inci" ile benzer başlıklar
serkan inci
27