siyasal görüşün samimiyet üzerindeki etkisi

iki arkadaş olarak oturup laflarken yanımıza tesadüfen gelen uzaktan bir tanıdığım ile arkadaşımın aynı siyasal görüşte olmasından kaynaklı muhabbet uzamıştı. sanki safdışı olmuştum. hararetli konuşup birbirlerini onaylıyorlardı. sonra da samimi oldular tabi. ortak noktaları da vardı. şimdi onlar zaten arkadaş olurmuş. siyasal görüş bahane diyebilirsiniz. ya farklı görüşte olsalardı? sonuç bu olacak mıydı? belki de önümüzde aşılmaz büyük önyargıdır. seveceğimiz bir çok insanı bu şekilde eliyoruz.

aynı görüşteysem konuşmamın anlamı yok farklı görüşteysem de konuşmamın gereği yok öyleyse konuşmamın gereği yok bu entry de wittgenstein düşmanlarına kapak olsun..