1.
ahmet ümit'in şiir kitabı. yazarın bir şiir kitabı olduğunu öğrenince şaşırdım. romanları güzeldir ama sürekli okuyunca insanı sıkar. iki kitap okursanız yazarın keşfedecek bir şeyi kalmaz. şiirleri de çok beğenilmemiş maalesef.
devamını gör...
2.
polisiye romanlarıyla bildiğimiz antepli yazar ahmet ümit'in yazmış olduğu 87 sayfalık şiir kitabı; 1989 yılında yayınlanan kitap yazarın yayımlanan ilk kitabı olma özelliği taşır.
yayınlandığında sadece 29 yaşındaymış.
şimdi kitaba geçelim; bu kitabı aldığım ilk zaman okuduğumu hatırlıyorum, o zaman çok etkilenmemiştim ama şimdi nedense dokunaklı şiirler olduğu fikrindeyim.
ahmet ümit bazı kitaplarını okuduğum ve okuyalı uzun yıllar geçtiği için o kitapları hakkında yazmasam da edebiyatını, kurgusunu ve tarzını az çok bildiğim kıymetli bir yazar.
katil hep uşak çıksa da onu okumak güzeldir.
sokağın zulası ise onun o yaşındaki duygularına tanık olduğumuz şiirlerden oluşuyor, gaziantep'ten ayrılmak, ayrılık, yitirdiği arkadaşları, aşka ve ölüme dair bazı şiirler karşımıza çıkıyor.
ahmet ümit'in yazdığı hiçbir kitapta duygusal açıdan kötü olduğumu hatırlamıyorum, ancak şiir söz konusu olduğunda o duygu direkt okuyucuya geçebiliyor.
dedemin mezarında sessizlik dizesine biraz ağladım, iki dedemin de hayatta olmaması aklıma geldi, belki o yüzdendir.
altını çizdiğim çok dize oldu,
mutlaka bir bakılması gerekilen bir şiir kitabı olduğunu söylemem gerekir.
kitapta kızının küçükken çizdiği resim de yer alıyor, çok güzel bir jest olduğu fikrindeyim.
yayınlandığında sadece 29 yaşındaymış.
şimdi kitaba geçelim; bu kitabı aldığım ilk zaman okuduğumu hatırlıyorum, o zaman çok etkilenmemiştim ama şimdi nedense dokunaklı şiirler olduğu fikrindeyim.
ahmet ümit bazı kitaplarını okuduğum ve okuyalı uzun yıllar geçtiği için o kitapları hakkında yazmasam da edebiyatını, kurgusunu ve tarzını az çok bildiğim kıymetli bir yazar.
katil hep uşak çıksa da onu okumak güzeldir.
sokağın zulası ise onun o yaşındaki duygularına tanık olduğumuz şiirlerden oluşuyor, gaziantep'ten ayrılmak, ayrılık, yitirdiği arkadaşları, aşka ve ölüme dair bazı şiirler karşımıza çıkıyor.
ahmet ümit'in yazdığı hiçbir kitapta duygusal açıdan kötü olduğumu hatırlamıyorum, ancak şiir söz konusu olduğunda o duygu direkt okuyucuya geçebiliyor.
dedemin mezarında sessizlik dizesine biraz ağladım, iki dedemin de hayatta olmaması aklıma geldi, belki o yüzdendir.
altını çizdiğim çok dize oldu,
mutlaka bir bakılması gerekilen bir şiir kitabı olduğunu söylemem gerekir.
kitapta kızının küçükken çizdiği resim de yer alıyor, çok güzel bir jest olduğu fikrindeyim.
devamını gör...