son zamanlarda okunan en güzel cümle

öldükten sonra insanlarin seni ne kadar çabuk unutacağını bilseydin,başkalarını memnun etmek için kendini bu kadar yıpratmazdın.

"elalem değil elli âlem de konuşsa, ben kendimden eminsem, el alkışlar, âlem izler."
sevgili mortaks'ın bir tanımında okumuştum. çok haklı.

oysa varoluş bir bükülmedir. jean paul sartre- bulantı kitabından.

“bu ‘herkes’ dedikleri şey, beni üzmekten, hayatımı mânasız hale sokmaktan başka ne yaptı?”
sabahattin ali

mükemmel değilim ama sana fazlayim..

kötüyle savaşırım da şüpheyle başa çıkamam.

bizde yatan değil yeten ölüyo. okumadım , duydum.

"her şey ölür, allah devam eder."

(bkz: payidar zaraman)

allah'a "devam" diyeni de ilk defa görüyorum.. bu sözlüğe sen soktun sen çıkar ya rabbim..

"hangi yaşta ölürsek ölelim tamamlanmamış cümlelerimiz olacak" önceden de okumuştum ama enkazdan çıkarılan bi notta tekrar okuyunca çok içime oturdu

cehennemde bile yalnız olmadınızı bilmek güzeldir hiçbir şey yapamazsanız ateşi paylaşırsınız.

"en karanlık gecede
beyaz gül
daha beyaz"

bu konuda çok konuşmak, dökülmek istemiyorum ama bundan bahsedeceğim. çevremdeki herkes için depremin bir simgesi var. 6 şubata dair soyut/somut bir izi, bir hatırlatıcısı var herkesin. sanırım o korku hâlinde normalde hiç üstünde durmayacağımız bir şeye inanılmaz fazla odaklanıyoruz. benim de simgem bu cümleydi. çalıştığım kurumun tek katlı bölümüne sığındık altı kişi. gün doğumunun ardından kitaplığın yanından geçerken rastgele bir kitap aldım elime ve yine rastgele bir sayfa açtım. direkt gözüme bu dizeler çarptı. belki normal bir zamanda asla aklımda kalmazdı. ya da belki o gün çok başka, çok alakasız bir cümle okusaydım da onu gözümde böyle büyütürdüm. bu cümle benim için son zamanların hem en güzel hem en anlamlı cümlesidir.

anladım. yar`la bir olmayınca, yer`le bir oluyormuş insan.

"ama yokluğunu doldurmuyor sevda siyasetinin hançerleri"

beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.

acı çeken ruhlar birbirlerini tanır...

kömür için değil ,ömür için geldik.

onu bilmiyorum da az önce notlarımda ne için yazdığımı bilmediğim bir yazı ile karşılaştım.

"anlatmak istemiyorum. her şeyiyle beraber yaşamak istiyorum..."

işte 9 yaşındaki ben, öğret hadi dedim.