sonra hayvan olacağım

bana şiiri sevdiren nadir eserlerden biridir. okurken insanın içi çekiliyor. elif sofya’nın kaleminden.


densizliğindeki dilsiz öfke ile
bölüyorum kendimi kemiklerime
çoktan beri eksiliyor dişlerine çarpan sesler
konuşmadan kokluyorsun geceyi
ince bir kız kırılıyor ortasından uzakta
parçalayıp dağıtıyor havaya gözlerini

bana iyi bak ben
sonra hayvan olacağım
sonra çağlar dökeceğim tarihine dünyanın
bana bak ben
iç yüzündeki yüzsüzlüğün derisini soyacağım iyice
yıkılacak kalbindeki odaların duvarı

dibine dek gidiyor bu heyecan
bana iyi geliyor
sana gelmiyor, senden gidiyor
çünkü sen mor menekşeli saçma rehavetlisin

yine de seni kendime
bir gövde seçer gibi seçtim
ağaçlara kabuk olmak için kalkalım yerimizden
yerimiz hiç olmadığı kadar olmasın bizden.