sorgulanmayan hayat

hayatın içinde ben de varım diyemiyorsanız, bir figüran gibi oradan buraya savruluyorsanız hayatı ve hayatınızı bu hale düşürenleri sorgulayın ve hesap sorun, susacaksanız, tarihte silinip gidenler gibi yok olup gidersiniz, en acısı da belki de acı çekerek yok olursunuz. buna değer mi ?

boşa geçmiş bir hayat.

yaşanmaya değmezdir diyor, sokrates. ama bu toplumun insanı bu konuda gayet başarılı bence fakat sorun şurda; bizim insanımız çogunlukla hayatı duygusal bir şekilde sorgulayan insan profilinde. çünkü kendini gerceklestirmis insan profili çok az. çünkü şartlar olgun-uygun değil. (bkz: maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi)
hayatı daha gercekci, daha anlamlı sorgulamak kendini gerceklestirmekle mümkün biraz. çok basit bir örnek vermem gerekirse; bizim insanımız biz neden dünyaya geldik sorusunu daha çok isyan etmek için kullanır mesela. oysa kendini gerçekleştirmiş bir insan bunu daha çok felsefi bir zeminde yapar, bunun sorgusuna gercekçi eğilir. olması gereken de budur.

düzetme: ekleme yapıldı

sorunlarından kaçmaya çalıştığınız hayattır.

tanrınındır.