sözlüğün ancı yazarları

büyük bir kafa karışıklığı içinde olan, anı yaşama* çabasındaki yazarlardır.

adamların bir tanımına bakıyorum feminist erkek, öteki tanımına bakıyorum bildiğin ekşi sözlük the red pill'cisi. nabza, an'a göre şerbetçi bir stratejileri var. "hımm şu tanımda biraz feminen göründüm, sonrakine azıcık maskulenite serpiştireyim" diye düşünüyorlar galiba. bu arkadaşları daha önceki feminist yanlamalarına tezat bir "eril" dille kadın aşağılarken falan görürseniz şaşırmayın. çünkü tanımlarını popüler, bereketli bir perspektife sığdırmaya çalışıyorlar. üniversite hazırlık sınıfı öğrencisi meriçliği işte, temelsiz, tutarsız, sivri dilli, ancı perspektifli bomboş laflar işte, tanımışsındır sen.

dedik ya ancı diye, anın kıymetini senden benden iyi biliyorlar. seize the pus... pardon; anı yakala!

seks cehennemi' nin yılmaz savaşçılarıdır.

çoğu anın feryadıdır...

ne demiş ünlü düşünür figen merdan:
"evren, enerji kodlarıyla dolu bir sistemseldir. ve bu sistemde her ancığın farklı bir kodumcuğu vardır. peki senin ancık kodun ne? düşün, bul ve özümse."
yazarların yapmaya çalıştığı da bu olabilir.

hepinizden tiksiniyorum ama tek basinaykende canım sıkılıyor.
aylar önce anın feryadı ile baslattigim olayin buralara gelmesi şaşırttı acikcasi.
umarım biri çıkıp anının fotoğrafını atmaz..

anda kalan, anı yaşayan geleceğı dusunmeyen yazarları kastediyor diye dusunuyorum.

zaten hepimizin yaşadığı şey değil mi an?
değiştiremeyeceğimiz bir geçmişe sahibiz, ancak bu geçmiş aynı zamanda sonsuz olasılıklar da seriyor önümüze. bu olasılıkları kontrol edip istediğimiz gibi bir hayat sürmek istesek bile hiç bir şekilde kontrol edemeyeceğimiz, sadece savrulacağımız bir geleceğe sahibiz. yani sonuçta ne oluyor? elimizde sadece an varken çırpınmak boşuna oluyor.

not: başlık sahibi bunu kastetmemiş aslında ama olsun. tekrar yazamam şimdi.

an gelir
ömrünün hırsızıdır
her ölen pişman ölür
hep yanlış anlaşılmıştır
hayalleri yasaklanmış

an gelir paldır küldür
her ölen pişman ölür
an gelir susar heves
kan tutar tutan ölür

ay bir an n'yi m diye okudum. ama var öyle yazarlar. sanki sözlük hacana. yazık böyle böyle sözlüğü bitirdiler.

ancılar en çok (bkz: anın fotoğrafı)nı paylaşmayı sever ve genelde anın başlığını silkeler.

saate göre değişendir.

analar kutsaldır. küfür etmeyelim yakışmaz bizim gibi yazardaşlara.

milletin anasına söven, haysiyetsiz yazarlardır.

başlık nasıl hala burada anlamadım. bir harfi eksik diyeni yani.

carpe diem sevdalısı yazarlardır.

şimdi neredeler kim bilir. geçmişin pişmanlığında ve geleceğin bilinmezliğinde mahsur kalmış umutsuz yazarlar olduk çıktık. gözlerimizdeki ışık söndü gitti.

buradayım kardeş buradayım.... çalışmalarım son sürat devam etmekte.....

maslow ihtiyaçlar piramidine göre normal insandır çünkü üreme falan gibi fiziksel ihtiyaclar hep en temelde görülür lakin ancı değilde bunun gay versiyonu cok garip.

anı yaşayan yazardır. hep anın içinde olmak isteyen, anı düşünmeden bir an bile duramayan yazardır.

bir harf nelere kadirmiş gerçekten. o bir harf farklı olsa düzülen bunca methiye boşuna olacaktı. neyse, iki durum için de;
(bkz: beni tanıdılar siz kaçın)

düzensiz, zaman bulduğunda sözlüğe girip takılan yazarlardan bahsedilmektedir. o anlarda, okuyarak yazarak sözlükte varolur. denk geldiği hadiseleri bilir, online listesini ve kimin kimi beğenip favladığını takip etmez, bilmez. hayat ona güzeldir.