sözlük formatının bizim ülkede tutma nedeni

kahvehane kültürü genlerimize işlediği için olabilir. büyük bir köy kahvesi gibi köyün delisi, yakışıklısı, abazanı, okey oynayan akp'li dayısı, badem bıyıklı cemaatçisi, cumhuriyet okuyan ihtiyar komünisti hemen herkes birbirini zamanla tanıyor. arada bir köyün çeşmesine su doldurmaya giden ayşe'nin ardından iç çekip, dedikodu yapanı bile var.
kısaca sözlük formatı digital kahvehane kültürüdür.

(bkz: deli konuşuyor konuş deli)

(bkz: köyün delisini bulduk beyler)

çünkü sustuklarımız içimizde büyüyor. bir şekilde vücuttan atmak lazım.
çok konuşan fakat fazla susan bir milletiz.

ülkemiz insanının her konuda bir fikri olduğu içindir.

çünkü herkesin kendi hayat hikayesi var ve bu hayat hikayesi iyi de olsa kötü de olsa paylaşılmak isteniyor. e herkesin de derdini dinleyecek bir dostu olmuyor çoğu zaman. ki dostunuz olsa bile sizin en kötü, en zor anlarınızda yanınızda kalabilir mi ondan da emin olunamıyor çoğu zaman. ben yanında kalanı pek görmedim, şahit olmadım. bir nevi ücretsiz psikoterapi merkezi gibi oluyor sözlükler. hem forum gibi kullanıp beğendiğiniz şarkıları filan paylaşabiliyoruz hem de bugüne kadar deneyimlediğiniz her ne varsa bunları paylaşıp iyisiyle kötüsüyle insanların beğenisine sunuyorsunuz. eleştirmelerini bekliyorsunuz. bizimki gibi yasaklarla ve ayıplarla dolu bir ülkede, sözlük gerçekten büyük nimet.

dünya'da da yaygın mı merak ettiğimdir.

çünkü çoğu insan burada içini atıyor. diğer ülkelerin de böyle uygulamaları var mı diye merak ediyorum.