sözlük mecburiyeti

bu kerataya*her gün bakmam, bir şeyler yazmam gerekiyormuş gibi hissedip öyle yaşıyorum. sözlük benim elim ayağım, en yakın dostum, içtiğim su gibi bir şey oldu çoktandır. öyle ki 3 gün önce 1. yıl dönümümdü, yazmaktan onu bile unutmuşum... sözlük olmasa hepimiz bir boşluğa düşeriz bunu kabul edin. okulunuzun uçtuğunu düşünün depremde. işte öyle bir mecburiyet.

sosyalliğin için acilen kurtul burdan ve bunun gibi yerlerden.

vaktinizi çalan mecburluk(!)tur.

(bkz: heyecandan dolayı başlığı yanlış açmak)
(bkz: heyecandan dolayı gizli ifade yerine gizli bakınız vermek)